нашчэ́рблены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нашчэ́рблены |
нашчэ́рбленая |
нашчэ́рбленае |
нашчэ́рбленыя |
| Р. |
нашчэ́рбленага |
нашчэ́рбленай нашчэ́рбленае |
нашчэ́рбленага |
нашчэ́рбленых |
| Д. |
нашчэ́рбленаму |
нашчэ́рбленай |
нашчэ́рбленаму |
нашчэ́рбленым |
| В. |
нашчэ́рблены (неадуш.) нашчэ́рбленага (адуш.) |
нашчэ́рбленую |
нашчэ́рбленае |
нашчэ́рбленыя (неадуш.) нашчэ́рбленых (адуш.) |
| Т. |
нашчэ́рбленым |
нашчэ́рбленай нашчэ́рбленаю |
нашчэ́рбленым |
нашчэ́рбленымі |
| М. |
нашчэ́рбленым |
нашчэ́рбленай |
нашчэ́рбленым |
нашчэ́рбленых |
Кароткая форма: нашчэ́рблена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
нашчэ́рблівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
нашчэ́рбліваецца |
нашчэ́рбліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
нашчэ́рбліваўся |
нашчэ́рбліваліся |
| ж. |
нашчэ́рблівалася |
| н. |
нашчэ́рблівалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нашчэ́рбліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
нашыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нашыва́нне |
| Р. |
нашыва́ння |
| Д. |
нашыва́нню |
| В. |
нашыва́нне |
| Т. |
нашыва́ннем |
| М. |
нашыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нашыва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нашыва́ны |
нашыва́ная |
нашыва́нае |
нашыва́ныя |
| Р. |
нашыва́нага |
нашыва́най нашыва́нае |
нашыва́нага |
нашыва́ных |
| Д. |
нашыва́наму |
нашыва́най |
нашыва́наму |
нашыва́ным |
| В. |
нашыва́ны (неадуш.) нашыва́нага (адуш.) |
нашыва́ную |
нашыва́нае |
нашыва́ныя (неадуш.) нашыва́ных (адуш.) |
| Т. |
нашыва́ным |
нашыва́най нашыва́наю |
нашыва́ным |
нашыва́нымі |
| М. |
нашыва́ным |
нашыва́най |
нашыва́ным |
нашыва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нашыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
нашыва́ецца |
нашыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
нашыва́ўся |
нашыва́ліся |
| ж. |
нашыва́лася |
| н. |
нашыва́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нашыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нашыва́ю |
нашыва́ем |
| 2-я ас. |
нашыва́еш |
нашыва́еце |
| 3-я ас. |
нашыва́е |
нашыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нашыва́ў |
нашыва́лі |
| ж. |
нашыва́ла |
| н. |
нашыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нашыва́й |
нашыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нашыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нашы́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нашы́йнік |
нашы́йнікі |
| Р. |
нашы́йніка |
нашы́йнікаў |
| Д. |
нашы́йніку |
нашы́йнікам |
| В. |
нашы́йнік |
нашы́йнікі |
| Т. |
нашы́йнікам |
нашы́йнікамі |
| М. |
нашы́йніку |
нашы́йніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нашы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нашы́йны |
нашы́йная |
нашы́йнае |
нашы́йныя |
| Р. |
нашы́йнага |
нашы́йнай нашы́йнае |
нашы́йнага |
нашы́йных |
| Д. |
нашы́йнаму |
нашы́йнай |
нашы́йнаму |
нашы́йным |
| В. |
нашы́йны (неадуш.) нашы́йнага (адуш.) |
нашы́йную |
нашы́йнае |
нашы́йныя (неадуш.) нашы́йных (адуш.) |
| Т. |
нашы́йным |
нашы́йнай нашы́йнаю |
нашы́йным |
нашы́йнымі |
| М. |
нашы́йным |
нашы́йнай |
нашы́йным |
нашы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.