ганя́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ганя́ю |
ганя́ем |
2-я ас. |
ганя́еш |
ганя́еце |
3-я ас. |
ганя́е |
ганя́юць |
Прошлы час |
м. |
ганя́ў |
ганя́лі |
ж. |
ганя́ла |
н. |
ганя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ганя́й |
ганя́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ганя́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ганя́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ганя́чка |
Р. |
ганя́чкі |
Д. |
ганя́чцы |
В. |
ганя́чку |
Т. |
ганя́чкай ганя́чкаю |
М. |
ганя́чцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ганяючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ганяючы |
ганяючая |
ганяючае |
ганяючыя |
Р. |
ганяючага |
ганяючай ганяючае |
ганяючага |
ганяючых |
Д. |
ганяючаму |
ганяючай |
ганяючаму |
ганяючым |
В. |
ганяючы ганяючага |
ганяючую |
ганяючае |
ганяючыя |
Т. |
ганяючым |
ганяючай ганяючаю |
ганяючым |
ганяючымі |
М. |
ганяючым |
ганяючай |
ганяючым |
ганяючых |