Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

ацве́рджаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацве́рджаны ацве́рджаная ацве́рджанае ацве́рджаныя
Р. ацве́рджанага ацве́рджанай
ацве́рджанае		 ацве́рджанага ацве́рджаных
Д. ацве́рджанаму ацве́рджанай ацве́рджанаму ацве́рджаным
В. ацве́рджаны (неадуш.)
ацве́рджанага (адуш.)		 ацве́рджаную ацве́рджанае ацве́рджаныя (неадуш.)
ацве́рджаных (адуш.)
Т. ацве́рджаным ацве́рджанай
ацве́рджанаю		 ацве́рджаным ацве́рджанымі
М. ацве́рджаным ацве́рджанай ацве́рджаным ацве́рджаных

Крыніцы: piskunou2012.

ацвердзява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ацвердзява́нне
Р. ацвердзява́ння
Д. ацвердзява́нню
В. ацвердзява́нне
Т. ацвердзява́ннем
М. ацвердзява́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ацвердзява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ацвердзява́е ацвердзява́юць
Прошлы час
м. ацвердзява́ў ацвердзява́лі
ж. ацвердзява́ла
н. ацвердзява́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ацвердзява́ючы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ацвярджа́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ацвярджа́льнік ацвярджа́льнікі
Р. ацвярджа́льніку ацвярджа́льнікаў
Д. ацвярджа́льніку ацвярджа́льнікам
В. ацвярджа́льнік ацвярджа́льнікі
Т. ацвярджа́льнікам ацвярджа́льнікамі
М. ацвярджа́льніку ацвярджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

ацвярджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацвярджа́льны ацвярджа́льная ацвярджа́льнае ацвярджа́льныя
Р. ацвярджа́льнага ацвярджа́льнай
ацвярджа́льнае		 ацвярджа́льнага ацвярджа́льных
Д. ацвярджа́льнаму ацвярджа́льнай ацвярджа́льнаму ацвярджа́льным
В. ацвярджа́льны (неадуш.)
ацвярджа́льнага (адуш.)		 ацвярджа́льную ацвярджа́льнае ацвярджа́льныя (неадуш.)
ацвярджа́льных (адуш.)
Т. ацвярджа́льным ацвярджа́льнай
ацвярджа́льнаю		 ацвярджа́льным ацвярджа́льнымі
М. ацвярджа́льным ацвярджа́льнай ацвярджа́льным ацвярджа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ацвярджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ацвярджэ́нне
Р. ацвярджэ́ння
Д. ацвярджэ́нню
В. ацвярджэ́нне
Т. ацвярджэ́ннем
М. ацвярджэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ацвярдзе́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ацвярдзе́ласць ацвярдзе́ласці
Р. ацвярдзе́ласці ацвярдзе́ласцей
ацвярдзе́ласцяў
Д. ацвярдзе́ласці ацвярдзе́ласцям
В. ацвярдзе́ласць ацвярдзе́ласці
Т. ацвярдзе́ласцю ацвярдзе́ласцямі
М. ацвярдзе́ласці ацвярдзе́ласцях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ацвярдзе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацвярдзе́лы ацвярдзе́лая ацвярдзе́лае ацвярдзе́лыя
Р. ацвярдзе́лага ацвярдзе́лай
ацвярдзе́лае		 ацвярдзе́лага ацвярдзе́лых
Д. ацвярдзе́ламу ацвярдзе́лай ацвярдзе́ламу ацвярдзе́лым
В. ацвярдзе́лы (неадуш.)
ацвярдзе́лага (адуш.)		 ацвярдзе́лую ацвярдзе́лае ацвярдзе́лыя (неадуш.)
ацвярдзе́лых (адуш.)
Т. ацвярдзе́лым ацвярдзе́лай
ацвярдзе́лаю		 ацвярдзе́лым ацвярдзе́лымі
М. ацвярдзе́лым ацвярдзе́лай ацвярдзе́лым ацвярдзе́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ацвярдзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ацвярдзе́нне
Р. ацвярдзе́ння
Д. ацвярдзе́нню
В. ацвярдзе́нне
Т. ацвярдзе́ннем
М. ацвярдзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ацвярдзе́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ацвярдзе́е ацвярдзе́юць
Прошлы час
м. ацвярдзе́ў ацвярдзе́лі
ж. ацвярдзе́ла
н. ацвярдзе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ацвярдзе́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.