Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

ахво́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ахво́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.

ахво́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ахво́часць
Р. ахво́часці
Д. ахво́часці
В. ахво́часць
Т. ахво́часцю
М. ахво́часці

Крыніцы: piskunou2012.

ахво́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахво́чы ахво́чая ахво́чае ахво́чыя
Р. ахво́чага ахво́чай
ахво́чае		 ахво́чага ахво́чых
Д. ахво́чаму ахво́чай ахво́чаму ахво́чым
В. ахво́чы (неадуш.)
ахво́чага (адуш.)		 ахво́чую ахво́чае ахво́чыя (неадуш.)
ахво́чых (адуш.)
Т. ахво́чым ахво́чай
ахво́чаю		 ахво́чым ахво́чымі
М. ахво́чым ахво́чай ахво́чым ахво́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвя́ра

‘жывая істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахвя́ра ахвя́ры
Р. ахвя́ры ахвя́р
Д. ахвя́ры ахвя́рам
В. ахвя́ру ахвя́р
Т. ахвя́рай
ахвя́раю		 ахвя́рамі
М. ахвя́ры ахвя́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвя́ра

‘прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахвя́ра ахвя́ры
Р. ахвя́ры ахвя́р
Д. ахвя́ры ахвя́рам
В. ахвя́ру ахвя́ры
Т. ахвя́рай
ахвя́раю		 ахвя́рамі
М. ахвя́ры ахвя́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвярава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахвярава́льнік ахвярава́льнікі
Р. ахвярава́льніка ахвярава́льнікаў
Д. ахвярава́льніку ахвярава́льнікам
В. ахвярава́льніка ахвярава́льнікаў
Т. ахвярава́льнікам ахвярава́льнікамі
М. ахвярава́льніку ахвярава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвярава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахвярава́льніца ахвярава́льніцы
Р. ахвярава́льніцы ахвярава́льніц
Д. ахвярава́льніцы ахвярава́льніцам
В. ахвярава́льніцу ахвярава́льніц
Т. ахвярава́льніцай
ахвярава́льніцаю		 ахвярава́льніцамі
М. ахвярава́льніцы ахвярава́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ахвярава́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахвярава́льны ахвярава́льная ахвярава́льнае ахвярава́льныя
Р. ахвярава́льнага ахвярава́льнай
ахвярава́льнае		 ахвярава́льнага ахвярава́льных
Д. ахвярава́льнаму ахвярава́льнай ахвярава́льнаму ахвярава́льным
В. ахвярава́льны (неадуш.)
ахвярава́льнага (адуш.)		 ахвярава́льную ахвярава́льнае ахвярава́льныя (неадуш.)
ахвярава́льных (адуш.)
Т. ахвярава́льным ахвярава́льнай
ахвярава́льнаю		 ахвярава́льным ахвярава́льнымі
М. ахвярава́льным ахвярава́льнай ахвярава́льным ахвярава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ахвярава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахвярава́нне ахвярава́нні
Р. ахвярава́ння ахвярава́нняў
Д. ахвярава́нню ахвярава́нням
В. ахвярава́нне ахвярава́нні
Т. ахвярава́ннем ахвярава́ннямі
М. ахвярава́нні ахвярава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахвярава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахвярава́ны ахвярава́ная ахвярава́нае ахвярава́ныя
Р. ахвярава́нага ахвярава́най
ахвярава́нае		 ахвярава́нага ахвярава́ных
Д. ахвярава́наму ахвярава́най ахвярава́наму ахвярава́ным
В. ахвярава́ны (неадуш.)
ахвярава́нага (адуш.)		 ахвярава́ную ахвярава́нае ахвярава́ныя (неадуш.)
ахвярава́ных (адуш.)
Т. ахвярава́ным ахвярава́най
ахвярава́наю		 ахвярава́ным ахвярава́нымі
М. ахвярава́ным ахвярава́най ахвярава́ным ахвярава́ных

Кароткая форма: ахвярава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.