афутрава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
афутрава́ны |
афутрава́ная |
афутрава́нае |
афутрава́ныя |
| Р. |
афутрава́нага |
афутрава́най афутрава́нае |
афутрава́нага |
афутрава́ных |
| Д. |
афутрава́наму |
афутрава́най |
афутрава́наму |
афутрава́ным |
| В. |
афутрава́ны (неадуш.) афутрава́нага (адуш.) |
афутрава́ную |
афутрава́нае |
афутрава́ныя (неадуш.) афутрава́ных (адуш.) |
| Т. |
афутрава́ным |
афутрава́най афутрава́наю |
афутрава́ным |
афутрава́нымі |
| М. |
афутрава́ным |
афутрава́най |
афутрава́ным |
афутрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
афутрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
афутрава́ны |
афутрава́ная |
афутрава́нае |
афутрава́ныя |
| Р. |
афутрава́нага |
афутрава́най афутрава́нае |
афутрава́нага |
афутрава́ных |
| Д. |
афутрава́наму |
афутрава́най |
афутрава́наму |
афутрава́ным |
| В. |
афутрава́ны (неадуш.) афутрава́нага (адуш.) |
афутрава́ную |
афутрава́нае |
афутрава́ныя (неадуш.) афутрава́ных (адуш.) |
| Т. |
афутрава́ным |
афутрава́най афутрава́наю |
афутрава́ным |
афутрава́нымі |
| М. |
афутрава́ным |
афутрава́най |
афутрава́ным |
афутрава́ных |
Кароткая форма: афутрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
афутрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
афутру́ю |
афутру́ем |
| 2-я ас. |
афутру́еш |
афутру́еце |
| 3-я ас. |
афутру́е |
афутру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
афутрава́ў |
афутрава́лі |
| ж. |
афутрава́ла |
| н. |
афутрава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
афутру́й |
афутру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
афутрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
афшо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афшо́р |
афшо́ры |
| Р. |
афшо́ра |
афшо́раў |
| Д. |
афшо́ру |
афшо́рам |
| В. |
афшо́р |
афшо́ры |
| Т. |
афшо́рам |
афшо́рамі |
| М. |
афшо́ры |
афшо́рах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
афшо́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афшо́рка |
афшо́ркі |
| Р. |
афшо́ркі |
афшо́рак |
| Д. |
афшо́рцы |
афшо́ркам |
| В. |
афшо́рку |
афшо́ркі |
| Т. |
афшо́ркай афшо́ркаю |
афшо́ркамі |
| М. |
афшо́рцы |
афшо́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
афшо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
афшо́рны |
афшо́рная |
афшо́рнае |
афшо́рныя |
| Р. |
афшо́рнага |
афшо́рнай афшо́рнае |
афшо́рнага |
афшо́рных |
| Д. |
афшо́рнаму |
афшо́рнай |
афшо́рнаму |
афшо́рным |
| В. |
афшо́рны (неадуш.) афшо́рнага (адуш.) |
афшо́рную |
афшо́рнае |
афшо́рныя (неадуш.) афшо́рных (адуш.) |
| Т. |
афшо́рным |
афшо́рнай афшо́рнаю |
афшо́рным |
афшо́рнымі |
| М. |
афшо́рным |
афшо́рнай |
афшо́рным |
афшо́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
афшо́р-кампа́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афшо́р-кампа́нія |
афшо́р-кампа́ніі |
| Р. |
афшо́р-кампа́ніі |
афшо́р-кампа́ній |
| Д. |
афшо́р-кампа́ніі |
афшо́р-кампа́ніям |
| В. |
афшо́р-кампа́нію |
афшо́р-кампа́ніі |
| Т. |
афшо́р-кампа́ніяй афшо́р-кампа́ніяю |
афшо́р-кампа́ніямі |
| М. |
афшо́р-кампа́ніі |
афшо́р-кампа́ніях |
Крыніцы:
piskunou2012.
а́х
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ахава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ахава́льнік |
ахава́льнікі |
| Р. |
ахава́льніка |
ахава́льнікаў |
| Д. |
ахава́льніку |
ахава́льнікам |
| В. |
ахава́льніка |
ахава́льнікаў |
| Т. |
ахава́льнікам |
ахава́льнікамі |
| М. |
ахава́льніку |
ахава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.