Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

са́ні

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. са́ні
Р. сане́й
Д. саня́м
В. са́ні
Т. саня́мі
М. саня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Са́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Са́ні
Р. Са́няў
Д. Са́ням
В. Са́ні
Т. Са́нямі
М. Са́нях

санінспе́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санінспе́ктар санінспе́ктары
Р. санінспе́ктара санінспе́ктараў
Д. санінспе́ктару санінспе́ктарам
В. санінспе́ктара санінспе́ктараў
Т. санінспе́ктарам санінспе́ктарамі
М. санінспе́ктару санінспе́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

санінспе́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. санінспе́кцыя
Р. санінспе́кцыі
Д. санінспе́кцыі
В. санінспе́кцыю
Т. санінспе́кцыяй
санінспе́кцыяю
М. санінспе́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

санінстру́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санінстру́ктар санінстру́ктары
Р. санінстру́ктара санінстру́ктараў
Д. санінстру́ктару санінстру́ктарам
В. санінстру́ктара санінстру́ктараў
Т. санінстру́ктарам санінстру́ктарамі
М. санінстру́ктару санінстру́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санінстру́ктарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. санінстру́ктарка санінстру́ктаркі
Р. санінстру́ктаркі санінстру́ктарак
Д. санінстру́ктарцы санінстру́ктаркам
В. санінстру́ктарку санінстру́ктарак
Т. санінстру́ктаркай
санінстру́ктаркаю		 санінстру́ктаркамі
М. санінстру́ктарцы санінстру́ктарках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

санінстру́ктарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санінстру́ктарскі санінстру́ктарская санінстру́ктарскае санінстру́ктарскія
Р. санінстру́ктарскага санінстру́ктарскай
санінстру́ктарскае		 санінстру́ктарскага санінстру́ктарскіх
Д. санінстру́ктарскаму санінстру́ктарскай санінстру́ктарскаму санінстру́ктарскім
В. санінстру́ктарскі (неадуш.)
санінстру́ктарскага (адуш.)		 санінстру́ктарскую санінстру́ктарскае санінстру́ктарскія (неадуш.)
санінстру́ктарскіх (адуш.)
Т. санінстру́ктарскім санінстру́ктарскай
санінстру́ктарскаю		 санінстру́ктарскім санінстру́ктарскімі
М. санінстру́ктарскім санінстру́ктарскай санінстру́ктарскім санінстру́ктарскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

саніравана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
саніравана - -

сані́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сані́раванне
Р. сані́равання
Д. сані́раванню
В. сані́раванне
Т. сані́раваннем
М. сані́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сані́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сані́раваны сані́раваная сані́раванае сані́раваныя
Р. сані́раванага сані́раванай
сані́раванае		 сані́раванага сані́раваных
Д. сані́раванаму сані́раванай сані́раванаму сані́раваным
В. сані́раваны (неадуш.)
сані́раванага (адуш.)		 сані́раваную сані́раванае сані́раваныя (неадуш.)
сані́раваных (адуш.)
Т. сані́раваным сані́раванай
сані́раванаю		 сані́раваным сані́раванымі
М. сані́раваным сані́раванай сані́раваным сані́раваных

Крыніцы: piskunou2012.