недарэ́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| недарэ́ка | недарэ́кі | |
| недарэ́кі | недарэ́к | |
| недарэ́цы | недарэ́кам | |
| недарэ́ку | недарэ́к | |
| недарэ́кай недарэ́каю |
недарэ́камі | |
| недарэ́цы | недарэ́ках |
Крыніцы:
недарэ́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| недарэ́ка | недарэ́кі | |
| недарэ́кі | недарэ́к | |
| недарэ́цы | недарэ́кам | |
| недарэ́ку | недарэ́к | |
| недарэ́кай недарэ́каю |
недарэ́камі | |
| недарэ́цы | недарэ́ках |
Крыніцы:
недарэ́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| недарэ́ка | недарэ́кі | |
| недарэ́кі | недарэ́к | |
| недарэ́ку | недарэ́кам | |
| недарэ́ку | недарэ́к | |
| недарэ́кам | недарэ́камі | |
| недарэ́ку | недарэ́ках |
Крыніцы:
недарэ́каваты
прыметнік, якасны
| недарэ́каваты | недарэ́каватая | недарэ́каватае | недарэ́каватыя | |
| недарэ́каватага | недарэ́каватай недарэ́каватае |
недарэ́каватага | недарэ́каватых | |
| недарэ́каватаму | недарэ́каватай | недарэ́каватаму | недарэ́каватым | |
| недарэ́каваты ( недарэ́каватага ( |
недарэ́каватую | недарэ́каватае | недарэ́каватыя ( недарэ́каватых ( |
|
| недарэ́каватым | недарэ́каватай недарэ́каватаю |
недарэ́каватым | недарэ́каватымі | |
| недарэ́каватым | недарэ́каватай | недарэ́каватым | недарэ́каватых | |
Крыніцы:
недарэ́кі
прыметнік, якасны
| недарэ́кі | недарэ́кая | недарэ́кае | недарэ́кія | |
| недарэ́кага | недарэ́кай недарэ́кае |
недарэ́кага | недарэ́кіх | |
| недарэ́каму | недарэ́кай | недарэ́каму | недарэ́кім | |
| недарэ́кі ( недарэ́кага ( |
недарэ́кую | недарэ́кае | недарэ́кія ( недарэ́кіх ( |
|
| недарэ́кім | недарэ́кай недарэ́каю |
недарэ́кім | недарэ́кімі | |
| недарэ́кім | недарэ́кай | недарэ́кім | недарэ́кіх | |
Крыніцы:
недарэ́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| недарэ́мна | - | - |
Крыніцы:
недарэ́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| недарэ́мнасць | |
| недарэ́мнасці | |
| недарэ́мнасці | |
| недарэ́мнасць | |
| недарэ́мнасцю | |
| недарэ́мнасці |
Крыніцы:
недарэ́мны
прыметнік, якасны
| недарэ́мны | недарэ́мная | недарэ́мнае | недарэ́мныя | |
| недарэ́мнага | недарэ́мнай недарэ́мнае |
недарэ́мнага | недарэ́мных | |
| недарэ́мнаму | недарэ́мнай | недарэ́мнаму | недарэ́мным | |
| недарэ́мны ( недарэ́мнага ( |
недарэ́мную | недарэ́мнае | недарэ́мныя ( недарэ́мных ( |
|
| недарэ́мным | недарэ́мнай недарэ́мнаю |
недарэ́мным | недарэ́мнымі | |
| недарэ́мным | недарэ́мнай | недарэ́мным | недарэ́мных | |
Крыніцы:
недарэфармава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| недарэфармава́насць | |
| недарэфармава́насці | |
| недарэфармава́насці | |
| недарэфармава́насць | |
| недарэфармава́насцю | |
| недарэфармава́насці |
Крыніцы:
недарэфармава́ны
прыметнік, адносны
| недарэфармава́ны | недарэфармава́ная | недарэфармава́нае | недарэфармава́ныя | |
| недарэфармава́нага | недарэфармава́най недарэфармава́нае |
недарэфармава́нага | недарэфармава́ных | |
| недарэфармава́наму | недарэфармава́най | недарэфармава́наму | недарэфармава́ным | |
| недарэфармава́ны ( недарэфармава́нага ( |
недарэфармава́ную | недарэфармава́нае | недарэфармава́ныя ( недарэфармава́ных ( |
|
| недарэфармава́ным | недарэфармава́най недарэфармава́наю |
недарэфармава́ным | недарэфармава́нымі | |
| недарэфармава́ным | недарэфармава́най | недарэфармава́ным | недарэфармава́ных | |
Крыніцы:
недарэфармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| недарэфармава́ны | недарэфармава́ная | недарэфармава́нае | недарэфармава́ныя | |
| недарэфармава́нага | недарэфармава́най недарэфармава́нае |
недарэфармава́нага | недарэфармава́ных | |
| недарэфармава́наму | недарэфармава́най | недарэфармава́наму | недарэфармава́ным | |
| недарэфармава́ны ( недарэфармава́нага ( |
недарэфармава́ную | недарэфармава́нае | недарэфармава́ныя ( недарэфармава́ных ( |
|
| недарэфармава́ным | недарэфармава́най недарэфармава́наю |
недарэфармава́ным | недарэфармава́нымі | |
| недарэфармава́ным | недарэфармава́най | недарэфармава́ным | недарэфармава́ных | |
Крыніцы: