афі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
афі́тавы |
афі́тавая |
афі́тавае |
афі́тавыя |
| Р. |
афі́тавага |
афі́тавай афі́тавае |
афі́тавага |
афі́тавых |
| Д. |
афі́таваму |
афі́тавай |
афі́таваму |
афі́тавым |
| В. |
афі́тавы (неадуш.) афі́тавага (адуш.) |
афі́тавую |
афі́тавае |
афі́тавыя (неадуш.) афі́тавых (адуш.) |
| Т. |
афі́тавым |
афі́тавай афі́таваю |
афі́тавым |
афі́тавымі |
| М. |
афі́тавым |
афі́тавай |
афі́тавым |
афі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
афіцар’ё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
афіцар’ё́ |
| Р. |
афіцар’я́ |
| Д. |
афіцар’ю́ |
| В. |
афіцар’ё́ |
| Т. |
афіцар’ём |
| М. |
афіцар’і́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
афіцы́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афіцы́д |
афіцы́ды |
| Р. |
афіцы́ду |
афіцы́даў |
| Д. |
афіцы́ду |
афіцы́дам |
| В. |
афіцы́д |
афіцы́ды |
| Т. |
афіцы́дам |
афіцы́дамі |
| М. |
афіцы́дзе |
афіцы́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
афіцыё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
афіцыё́з |
| Р. |
афіцыё́зу |
| Д. |
афіцыё́зу |
| В. |
афіцыё́з |
| Т. |
афіцыё́зам |
| М. |
афіцыё́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
афіцыё́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| афіцыё́зна |
афіцыё́зней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
афіцыё́знасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
афіцыё́знасць |
| Р. |
афіцыё́знасці |
| Д. |
афіцыё́знасці |
| В. |
афіцыё́знасць |
| Т. |
афіцыё́знасцю |
| М. |
афіцыё́знасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
афіцыё́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
афіцыё́зны |
афіцыё́зная |
афіцыё́знае |
афіцыё́зныя |
| Р. |
афіцыё́знага |
афіцыё́знай афіцыё́знае |
афіцыё́знага |
афіцыё́зных |
| Д. |
афіцыё́знаму |
афіцыё́знай |
афіцыё́знаму |
афіцыё́зным |
| В. |
афіцыё́зны (неадуш.) афіцыё́знага (адуш.) |
афіцыё́зную |
афіцыё́знае |
афіцыё́зныя (неадуш.) афіцыё́зных (адуш.) |
| Т. |
афіцыё́зным |
афіцыё́знай афіцыё́знаю |
афіцыё́зным |
афіцыё́знымі |
| М. |
афіцыё́зным |
афіцыё́знай |
афіцыё́зным |
афіцыё́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
афіцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| афіцы́йна |
афіцы́йней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
афіцы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
афіцы́йнасць |
| Р. |
афіцы́йнасці |
| Д. |
афіцы́йнасці |
| В. |
афіцы́йнасць |
| Т. |
афіцы́йнасцю |
| М. |
афіцы́йнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
афіцы́йна-адміністрацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
афіцы́йна-адміністрацы́йны |
афіцы́йна-адміністрацы́йная |
афіцы́йна-адміністрацы́йнае |
афіцы́йна-адміністрацы́йныя |
| Р. |
афіцы́йна-адміністрацы́йнага |
афіцы́йна-адміністрацы́йнай афіцы́йна-адміністрацы́йнае |
афіцы́йна-адміністрацы́йнага |
афіцы́йна-адміністрацы́йных |
| Д. |
афіцы́йна-адміністрацы́йнаму |
афіцы́йна-адміністрацы́йнай |
афіцы́йна-адміністрацы́йнаму |
афіцы́йна-адміністрацы́йным |
| В. |
афіцы́йна-адміністрацы́йны (неадуш.) афіцы́йна-адміністрацы́йнага (адуш.) |
афіцы́йна-адміністрацы́йную |
афіцы́йна-адміністрацы́йнае |
афіцы́йна-адміністрацы́йныя (неадуш.) афіцы́йна-адміністрацы́йных (адуш.) |
| Т. |
афіцы́йна-адміністрацы́йным |
афіцы́йна-адміністрацы́йнай афіцы́йна-адміністрацы́йнаю |
афіцы́йна-адміністрацы́йным |
афіцы́йна-адміністрацы́йнымі |
| М. |
афіцы́йна-адміністрацы́йным |
афіцы́йна-адміністрацы́йнай |
афіцы́йна-адміністрацы́йным |
афіцы́йна-адміністрацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.