Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

афе́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз.
Н. афе́ня
Р. афе́ні
Д. афе́ню
В. афе́ню
Т. афе́нем
М. афе́ню

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

афе́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афе́ра афе́ры
Р. афе́ры афе́р
Д. афе́ры афе́рам
В. афе́ру афе́ры
Т. афе́рай
афе́раю		 афе́рамі
М. афе́ры афе́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Афе́раўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Афе́раўшчына
Р. Афе́раўшчыны
Д. Афе́раўшчыне
В. Афе́раўшчыну
Т. Афе́раўшчынай
Афе́раўшчынаю
М. Афе́раўшчыне

афе́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афе́рта афе́рты
Р. афе́рты афе́ртаў
Д. афе́рце афе́ртам
В. афе́рту афе́рты
Т. афе́ртай
афе́ртаю		 афе́ртамі
М. афе́рце афе́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аферы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аферы́ст аферы́сты
Р. аферы́ста аферы́стаў
Д. аферы́сту аферы́стам
В. аферы́ста аферы́стаў
Т. аферы́стам аферы́стамі
М. аферы́сце аферы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аферы́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аферы́стка аферы́сткі
Р. аферы́сткі аферы́стак
Д. аферы́стцы аферы́сткам
В. аферы́стку аферы́стак
Т. аферы́сткай
аферы́сткаю		 аферы́сткамі
М. аферы́стцы аферы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аферэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аферэ́нт аферэ́нты
Р. аферэ́нта аферэ́нтаў
Д. аферэ́нту аферэ́нтам
В. аферэ́нта аферэ́нтаў
Т. аферэ́нтам аферэ́нтамі
М. аферэ́нце аферэ́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

аферэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аферэ́нтны аферэ́нтная аферэ́нтнае аферэ́нтныя
Р. аферэ́нтнага аферэ́нтнай
аферэ́нтнае		 аферэ́нтнага аферэ́нтных
Д. аферэ́нтнаму аферэ́нтнай аферэ́нтнаму аферэ́нтным
В. аферэ́нтны (неадуш.)
аферэ́нтнага (адуш.)		 аферэ́нтную аферэ́нтнае аферэ́нтныя (неадуш.)
аферэ́нтных (адуш.)
Т. аферэ́нтным аферэ́нтнай
аферэ́нтнаю		 аферэ́нтным аферэ́нтнымі
М. аферэ́нтным аферэ́нтнай аферэ́нтным аферэ́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

афё́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афё́ра афё́ры
Р. афё́ры афё́р
Д. афё́ры афё́рам
В. афё́ру афё́ры
Т. афё́рай
афё́раю		 афё́рамі
М. афё́ры афё́рах

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

афіге́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
афіге́нна афіге́нней -