манда́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
манда́ла |
| Р. |
манда́лы |
| Д. |
манда́ле |
| В. |
манда́лу |
| Т. |
манда́лай манда́лаю |
| М. |
манда́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
мандалі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мандалі́на |
мандалі́ны |
| Р. |
мандалі́ны |
мандалі́н |
| Д. |
мандалі́не |
мандалі́нам |
| В. |
мандалі́ну |
мандалі́ны |
| Т. |
мандалі́най мандалі́наю |
мандалі́намі |
| М. |
мандалі́не |
мандалі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мандаліні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мандаліні́ст |
мандаліні́сты |
| Р. |
мандаліні́ста |
мандаліні́стаў |
| Д. |
мандаліні́сту |
мандаліні́стам |
| В. |
мандаліні́ста |
мандаліні́стаў |
| Т. |
мандаліні́стам |
мандаліні́стамі |
| М. |
мандаліні́сце |
мандаліні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мандаліні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мандаліні́стка |
мандаліні́сткі |
| Р. |
мандаліні́сткі |
мандаліні́стак |
| Д. |
мандаліні́стцы |
мандаліні́сткам |
| В. |
мандаліні́стку |
мандаліні́стак |
| Т. |
мандаліні́сткай мандаліні́сткаю |
мандаліні́сткамі |
| М. |
мандаліні́стцы |
мандаліні́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мандалі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мандалі́нны |
мандалі́нная |
мандалі́ннае |
мандалі́нныя |
| Р. |
мандалі́ннага |
мандалі́ннай мандалі́ннае |
мандалі́ннага |
мандалі́нных |
| Д. |
мандалі́ннаму |
мандалі́ннай |
мандалі́ннаму |
мандалі́нным |
| В. |
мандалі́нны (неадуш.) мандалі́ннага (адуш.) |
мандалі́нную |
мандалі́ннае |
мандалі́нныя (неадуш.) мандалі́нных (адуш.) |
| Т. |
мандалі́нным |
мандалі́ннай мандалі́ннаю |
мандалі́нным |
мандалі́ннымі |
| М. |
мандалі́нным |
мандалі́ннай |
мандалі́нным |
мандалі́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
манда́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манда́нт |
манда́нты |
| Р. |
манда́нта |
манда́нтаў |
| Д. |
манда́нту |
манда́нтам |
| В. |
манда́нта |
манда́нтаў |
| Т. |
манда́нтам |
манда́нтамі |
| М. |
манда́нце |
манда́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
мандары́н
‘чыноўнік у феадальным Кітаі’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мандары́н |
мандары́ны |
| Р. |
мандары́на |
мандары́наў |
| Д. |
мандары́ну |
мандары́нам |
| В. |
мандары́на |
мандары́наў |
| Т. |
мандары́нам |
мандары́намі |
| М. |
мандары́не |
мандары́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
мандары́н
‘дрэва; плод’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мандары́н |
мандары́ны |
| Р. |
мандары́на |
мандары́наў |
| Д. |
мандары́ну |
мандары́нам |
| В. |
мандары́н |
мандары́ны |
| Т. |
мандары́нам |
мандары́намі |
| М. |
мандары́не |
мандары́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.