мандары́н

‘чыноўнік у феадальным Кітаі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мандары́н мандары́ны
Р. мандары́на мандары́наў
Д. мандары́ну мандары́нам
В. мандары́на мандары́наў
Т. мандары́нам мандары́намі
М. мандары́не мандары́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)