Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

афармля́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афармля́льны афармля́льная афармля́льнае афармля́льныя
Р. афармля́льнага афармля́льнай
афармля́льнае		 афармля́льнага афармля́льных
Д. афармля́льнаму афармля́льнай афармля́льнаму афармля́льным
В. афармля́льны (неадуш.)
афармля́льнага (адуш.)		 афармля́льную афармля́льнае афармля́льныя (неадуш.)
афармля́льных (адуш.)
Т. афармля́льным афармля́льнай
афармля́льнаю		 афармля́льным афармля́льнымі
М. афармля́льным афармля́льнай афармля́льным афармля́льных

Крыніцы: piskunou2012.

афармля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. афармля́юся афармля́емся
2-я ас. афармля́ешся афармля́ецеся
3-я ас. афармля́ецца афармля́юцца
Прошлы час
м. афармля́ўся афармля́ліся
ж. афармля́лася
н. афармля́лася
Загадны лад
2-я ас. афармля́йся афармля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час афармля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афармля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. афармля́ю афармля́ем
2-я ас. афармля́еш афармля́еце
3-я ас. афармля́е афармля́юць
Прошлы час
м. афармля́ў афармля́лі
ж. афармля́ла
н. афармля́ла
Загадны лад
2-я ас. афармля́й афармля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час афармля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афармо́ўваць

‘афармляць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. афармо́ўваю афармо́ўваем
2-я ас. афармо́ўваеш афармо́ўваеце
3-я ас. афармо́ўвае афармо́ўваюць
Прошлы час
м. афармо́ўваў афармо́ўвалі
ж. афармо́ўвала
н. афармо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. афармо́ўвай афармо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час афармо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

афарты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афарты́ст афарты́сты
Р. афарты́ста афарты́стаў
Д. афарты́сту афарты́стам
В. афарты́ста афарты́стаў
Т. афарты́стам афарты́стамі
М. афарты́сце афарты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

афарты́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афарты́стка афарты́сткі
Р. афарты́сткі афарты́стак
Д. афарты́стцы афарты́сткам
В. афарты́стку афарты́стак
Т. афарты́сткай
афарты́сткаю		 афарты́сткамі
М. афарты́стцы афарты́стках

Крыніцы: piskunou2012.

афары́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афары́зм афары́змы
Р. афары́зма афары́змаў
Д. афары́зму афары́змам
В. афары́зм афары́змы
Т. афары́змам афары́змамі
М. афары́зме афары́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афары́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. афары́стыка
Р. афары́стыкі
Д. афары́стыцы
В. афары́стыку
Т. афары́стыкай
афары́стыкаю
М. афары́стыцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

афарысты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
афарысты́чна афарысты́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

афарысты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. афарысты́чнасць
Р. афарысты́чнасці
Д. афарысты́чнасці
В. афарысты́чнасць
Т. афарысты́чнасцю
М. афарысты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.