Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

аўцабы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўцабы́к аўцабыкі́
Р. аўцабыка́ аўцабыко́ў
Д. аўцабыку́ аўцабыка́м
В. аўцабыка́ аўцабыко́ў
Т. аўцабыко́м аўцабыка́мі
М. аўцабыку́ аўцабыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўцама́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўцама́тка аўцама́ткі
Р. аўцама́ткі аўцама́так
Д. аўцама́тцы аўцама́ткам
В. аўцама́тку аўцама́так
Т. аўцама́ткай
аўцама́ткаю		 аўцама́ткамі
М. аўцама́тцы аўцама́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўча́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́р аўчары́
Р. аўчара́ аўчаро́ў
Д. аўчару́ аўчара́м
В. аўчара́ аўчаро́ў
Т. аўчаро́м аўчара́мі
М. аўчару́ аўчара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўча́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́рка аўча́ркі
Р. аўча́ркі аўча́рак
Д. аўча́рцы аўча́ркам
В. аўча́рку аўча́рак
Т. аўча́ркай
аўча́ркаю		 аўча́ркамі
М. аўча́рцы аўча́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўча́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́рнік аўча́рнікі
Р. аўча́рніка аўча́рнікаў
Д. аўча́рніку аўча́рнікам
В. аўча́рнік аўча́рнікі
Т. аўча́рнікам аўча́рнікамі
М. аўча́рніку аўча́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўча́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́рня аўча́рні
Р. аўча́рні аўча́рняў
Д. аўча́рні аўча́рням
В. аўча́рню аўча́рні
Т. аўча́рняй
аўча́рняю		 аўча́рнямі
М. аўча́рні аўча́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўча́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўча́рства
Р. аўча́рства
Д. аўча́рству
В. аўча́рства
Т. аўча́рствам
М. аўча́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

аўча́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́тнік аўча́тнікі
Р. аўча́тніка аўча́тнікаў
Д. аўча́тніку аўча́тнікам
В. аўча́тніка аўча́тнікаў
Т. аўча́тнікам аўча́тнікамі
М. аўча́тніку аўча́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

аўчуга́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўчуга́н аўчуга́ны
Р. аўчуга́на аўчуга́наў
Д. аўчуга́ну аўчуга́нам
В. аўчуга́на аўчуга́наў
Т. аўчуга́нам аўчуга́намі
М. аўчуга́не аўчуга́нах

Крыніцы: piskunou2012.

аўчы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўчы́на аўчы́ны
Р. аўчы́ны аўчы́н
Д. аўчы́не аўчы́нам
В. аўчы́ну аўчы́ны
Т. аўчы́най
аўчы́наю		 аўчы́намі
М. аўчы́не аўчы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.