аўтэнтыфікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтэнтыфікава́ны |
аўтэнтыфікава́ная |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
| Р. |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ных |
| Д. |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́ным |
| В. |
аўтэнтыфікава́ны
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ную |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
| Т. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́наю |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́нымі |
| М. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́ных |
Кароткая форма: аўтэнтыфікава́на.
аўтэнтыфікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтэнтыфікава́ны |
аўтэнтыфікава́ная |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
| Р. |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ных |
| Д. |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́ным |
| В. |
аўтэнтыфікава́ны
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ную |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
| Т. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́наю |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́нымі |
| М. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́ных |
Кароткая форма: аўтэнтыфікава́на.
аўтэнтыфікаваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аўтэнтыфікую |
аўтэнтыфікуем |
| 2-я ас. |
аўтэнтыфікуеш |
аўтэнтыфікуеце |
| 3-я ас. |
аўтэнтыфікуе |
аўтэнтыфікуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аўтэнтыфікаваў |
аўтэнтыфікавалі |
| ж. |
аўтэнтыфікавала |
| н. |
аўтэнтыфікавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
аўтэнтыфікуй |
аўтэнтыфікуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
аўтэнтыфікуючы |
аўтэнтыфікаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аўтэнтыфікую |
аўтэнтыфікуем |
| 2-я ас. |
аўтэнтыфікуеш |
аўтэнтыфікуеце |
| 3-я ас. |
аўтэнтыфікуе |
аўтэнтыфікуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аўтэнтыфікаваў |
аўтэнтыфікавалі |
| ж. |
аўтэнтыфікавала |
| н. |
аўтэнтыфікавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
аўтэнтыфікуй |
аўтэнтыфікуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
аўтэнтыфікаваўшы |
аўтэнтыфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтэнтыфіка́цыя |
| Р. |
аўтэнтыфіка́цыі |
| Д. |
аўтэнтыфіка́цыі |
| В. |
аўтэнтыфіка́цыю |
| Т. |
аўтэнтыфіка́цыяй
аўтэнтыфіка́цыяю |
| М. |
аўтэнтыфіка́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтэнты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтэнты́чнасць |
| Р. |
аўтэнты́чнасці |
| Д. |
аўтэнты́чнасці |
| В. |
аўтэнты́чнасць |
| Т. |
аўтэнты́чнасцю |
| М. |
аўтэнты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтэнты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтэнты́чны |
аўтэнты́чная |
аўтэнты́чнае |
аўтэнты́чныя |
| Р. |
аўтэнты́чнага |
аўтэнты́чнай
аўтэнты́чнае |
аўтэнты́чнага |
аўтэнты́чных |
| Д. |
аўтэнты́чнаму |
аўтэнты́чнай |
аўтэнты́чнаму |
аўтэнты́чным |
| В. |
аўтэнты́чны (неадуш.)
аўтэнты́чнага (адуш.) |
аўтэнты́чную |
аўтэнты́чнае |
аўтэнты́чныя (неадуш.)
аўтэнты́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтэнты́чным |
аўтэнты́чнай
аўтэнты́чнаю |
аўтэнты́чным |
аўтэнты́чнымі |
| М. |
аўтэнты́чным |
аўтэнты́чнай |
аўтэнты́чным |
аўтэнты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Аўхі́мкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Аўхі́мкі |
| Р. |
Аўхі́мак
Аўхі́мкаў |
| Д. |
Аўхі́мкам |
| В. |
Аўхі́мкі |
| Т. |
Аўхі́мкамі |
| М. |
Аўхі́мках |
Аўху́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Аўху́ты |
| Р. |
Аўху́т
Аўху́таў |
| Д. |
Аўху́там |
| В. |
Аўху́ты |
| Т. |
Аўху́тамі |
| М. |
Аўху́тах |