Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

Аўту́шкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аўту́шкава
Р. Аўту́шкава
Д. Аўту́шкаву
В. Аўту́шкава
Т. Аўту́шкавам
М. Аўту́шкаве

аўтыге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтыге́нны аўтыге́нная аўтыге́ннае аўтыге́нныя
Р. аўтыге́ннага аўтыге́ннай
аўтыге́ннае		 аўтыге́ннага аўтыге́нных
Д. аўтыге́ннаму аўтыге́ннай аўтыге́ннаму аўтыге́нным
В. аўтыге́нны (неадуш.)
аўтыге́ннага (адуш.)		 аўтыге́нную аўтыге́ннае аўтыге́нныя (неадуш.)
аўтыге́нных (адуш.)
Т. аўтыге́нным аўтыге́ннай
аўтыге́ннаю		 аўтыге́нным аўтыге́ннымі
М. аўтыге́нным аўтыге́ннай аўтыге́нным аўтыге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

аўты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўты́зм
Р. аўты́зму
Д. аўты́зму
В. аўты́зм
Т. аўты́змам
М. аўты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

аўты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўты́ст аўты́сты
Р. аўты́ста аўты́стаў
Д. аўты́сту аўты́стам
В. аўты́ста аўты́стаў
Т. аўты́стам аўты́стамі
М. аўты́сце аўты́стах

Крыніцы: piskunou2012.

аўты́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўты́стка аўты́сткі
Р. аўты́сткі аўты́стак
Д. аўты́стцы аўты́сткам
В. аўты́стку аўты́стак
Т. аўты́сткай
аўты́сткаю		 аўты́сткамі
М. аўты́стцы аўты́стках

Крыніцы: piskunou2012.

аўты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аўты́чнасць
Р. аўты́чнасці
Д. аўты́чнасці
В. аўты́чнасць
Т. аўты́чнасцю
М. аўты́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

аўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўты́чны аўты́чная аўты́чнае аўты́чныя
Р. аўты́чнага аўты́чнай
аўты́чнае		 аўты́чнага аўты́чных
Д. аўты́чнаму аўты́чнай аўты́чнаму аўты́чным
В. аўты́чны (неадуш.)
аўты́чнага (адуш.)		 аўты́чную аўты́чнае аўты́чныя (неадуш.)
аўты́чных (адуш.)
Т. аўты́чным аўты́чнай
аўты́чнаю		 аўты́чным аўты́чнымі
М. аўты́чным аўты́чнай аўты́чным аўты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтэ́нтык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтэ́нтык аўтэ́нтыкі
Р. аўтэ́нтыка аўтэ́нтыкаў
Д. аўтэ́нтыку аўтэ́нтыкам
В. аўтэ́нтык аўтэ́нтыкі
Т. аўтэ́нтыкам аўтэ́нтыкамі
М. аўтэ́нтыку аўтэ́нтыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтэнтыфікава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аўтэнтыфікава́на - -

аўтэнтыфікаваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтэнтыфікаваны аўтэнтыфікаваная аўтэнтыфікаванае аўтэнтыфікаваныя
Р. аўтэнтыфікаванага аўтэнтыфікаванай
аўтэнтыфікаванае		 аўтэнтыфікаванага аўтэнтыфікаваных
Д. аўтэнтыфікаванаму аўтэнтыфікаванай аўтэнтыфікаванаму аўтэнтыфікаваным
В. аўтэнтыфікаваны
аўтэнтыфікаванага		 аўтэнтыфікаваную аўтэнтыфікаванае аўтэнтыфікаваныя
Т. аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаванай
аўтэнтыфікаванаю		 аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаванымі
М. аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаванай аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаваных