Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

аўтарызава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аўтарызу́ецца аўтарызу́юцца
Прошлы час
м. аўтарызава́ўся аўтарызава́ліся
ж. аўтарызава́лася
н. аўтарызава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтарызава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аўтарызу́ю аўтарызу́ем
2-я ас. аўтарызу́еш аўтарызу́еце
3-я ас. аўтарызу́е аўтарызу́юць
Прошлы час
м. аўтарызава́ў аўтарызава́лі
ж. аўтарызава́ла
н. аўтарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. аўтарызу́й аўтарызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аўтарызу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтарызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аўтарызу́ю аўтарызу́ем
2-я ас. аўтарызу́еш аўтарызу́еце
3-я ас. аўтарызу́е аўтарызу́юць
Прошлы час
м. аўтарызава́ў аўтарызава́лі
ж. аўтарызава́ла
н. аўтарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. аўтарызу́й аўтарызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аўтарызава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтарызацыйны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызацыйны аўтарызацыйная аўтарызацыйнае аўтарызацыйныя
Р. аўтарызацыйнага аўтарызацыйнай
аўтарызацыйнае		 аўтарызацыйнага аўтарызацыйных
Д. аўтарызацыйнаму аўтарызацыйнай аўтарызацыйнаму аўтарызацыйным
В. аўтарызацыйны
аўтарызацыйнага		 аўтарызацыйную аўтарызацыйнае аўтарызацыйныя
Т. аўтарызацыйным аўтарызацыйнай
аўтарызацыйнаю		 аўтарызацыйным аўтарызацыйнымі
М. аўтарызацыйным аўтарызацыйнай аўтарызацыйным аўтарызацыйных

аўтарыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтарыза́цыя
Р. аўтарыза́цыі
Д. аўтарыза́цыі
В. аўтарыза́цыю
Т. аўтарыза́цыяй
аўтарыза́цыяю
М. аўтарыза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтарызі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтарызі́на
Р. аўтарызі́ны
Д. аўтарызі́не
В. аўтарызі́ну
Т. аўтарызі́най
аўтарызі́наю
М. аўтарызі́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

аўтарызо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызо́ваны аўтарызо́ваная аўтарызо́ванае аўтарызо́ваныя
Р. аўтарызо́ванага аўтарызо́ванай
аўтарызо́ванае		 аўтарызо́ванага аўтарызо́ваных
Д. аўтарызо́ванаму аўтарызо́ванай аўтарызо́ванаму аўтарызо́ваным
В. аўтарызо́ваны
аўтарызо́ванага		 аўтарызо́ваную аўтарызо́ванае аўтарызо́ваныя
аўтарызо́ваных
Т. аўтарызо́ваным аўтарызо́ванай
аўтарызо́ванаю		 аўтарызо́ваным аўтарызо́ванымі
М. аўтарызо́ваным аўтарызо́ванай аўтарызо́ваным аўтарызо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

аўтарызо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызо́ваны аўтарызо́ваная аўтарызо́ванае аўтарызо́ваныя
Р. аўтарызо́ванага аўтарызо́ванай
аўтарызо́ванае		 аўтарызо́ванага аўтарызо́ваных
Д. аўтарызо́ванаму аўтарызо́ванай аўтарызо́ванаму аўтарызо́ваным
В. аўтарызо́ваны
аўтарызо́ванага		 аўтарызо́ваную аўтарызо́ванае аўтарызо́ваныя
аўтарызо́ваных
Т. аўтарызо́ваным аўтарызо́ванай
аўтарызо́ванаю		 аўтарызо́ваным аўтарызо́ванымі
М. аўтарызо́ваным аўтарызо́ванай аўтарызо́ваным аўтарызо́ваных

Кароткая форма: аўтарызо́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

аўтарызо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтарызо́ваны аўтарызо́ваная аўтарызо́ванае аўтарызо́ваныя
Р. аўтарызо́ванага аўтарызо́ванай
аўтарызо́ванае		 аўтарызо́ванага аўтарызо́ваных
Д. аўтарызо́ванаму аўтарызо́ванай аўтарызо́ванаму аўтарызо́ваным
В. аўтарызо́ваны
аўтарызо́ванага		 аўтарызо́ваную аўтарызо́ванае аўтарызо́ваныя
аўтарызо́ваных
Т. аўтарызо́ваным аўтарызо́ванай
аўтарызо́ванаю		 аўтарызо́ваным аўтарызо́ванымі
М. аўтарызо́ваным аўтарызо́ванай аўтарызо́ваным аўтарызо́ваных

Кароткая форма: аўтарызо́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

аўтары́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтары́нак аўтары́нкі
Р. аўтары́нку аўтары́нкаў
Д. аўтары́нку аўтары́нкам
В. аўтары́нак аўтары́нкі
Т. аўтары́нкам аўтары́нкамі
М. аўтары́нку аўтары́нках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.