пракідкі́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракідкі́ |
пракідка́я |
пракідко́е |
пракідкі́я |
| Р. |
пракідко́га |
пракідко́й пракідко́е |
пракідко́га |
пракідкі́х |
| Д. |
пракідко́му |
пракідко́й |
пракідко́му |
пракідкі́м |
| В. |
пракідкі́ (неадуш.) пракідко́га (адуш.) |
пракідку́ю |
пракідко́е |
пракідкі́я (неадуш.) пракідкі́х (адуш.) |
| Т. |
пракідкі́м |
пракідко́й пракідко́ю |
пракідкі́м |
пракідкі́мі |
| М. |
пракідкі́м |
пракідко́й |
пракідкі́м |
пракідкі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
пракі́мен
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пракі́мен |
пракі́мены |
| Р. |
пракі́мена |
пракі́менаў |
| Д. |
пракі́мену |
пракі́менам |
| В. |
пракі́мен |
пракі́мены |
| Т. |
пракі́менам |
пракі́менамі |
| М. |
пракі́мене |
пракі́менах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракі́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракі́нены |
пракі́неная |
пракі́ненае |
пракі́неныя |
| Р. |
пракі́ненага |
пракі́ненай пракі́ненае |
пракі́ненага |
пракі́неных |
| Д. |
пракі́ненаму |
пракі́ненай |
пракі́ненаму |
пракі́неным |
| В. |
пракі́нены (неадуш.) пракі́ненага (адуш.) |
пракі́неную |
пракі́ненае |
пракі́неныя (неадуш.) пракі́неных (адуш.) |
| Т. |
пракі́неным |
пракі́ненай пракі́ненаю |
пракі́неным |
пракі́ненымі |
| М. |
пракі́неным |
пракі́ненай |
пракі́неным |
пракі́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пракі́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракі́нуты |
пракі́нутая |
пракі́нутае |
пракі́нутыя |
| Р. |
пракі́нутага |
пракі́нутай пракі́нутае |
пракі́нутага |
пракі́нутых |
| Д. |
пракі́нутаму |
пракі́нутай |
пракі́нутаму |
пракі́нутым |
| В. |
пракі́нуты (неадуш.) пракі́нутага (адуш.) |
пракі́нутую |
пракі́нутае |
пракі́нутыя (неадуш.) пракі́нутых (адуш.) |
| Т. |
пракі́нутым |
пракі́нутай пракі́нутаю |
пракі́нутым |
пракі́нутымі |
| М. |
пракі́нутым |
пракі́нутай |
пракі́нутым |
пракі́нутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пракі́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракі́нуты |
пракі́нутая |
пракі́нутае |
пракі́нутыя |
| Р. |
пракі́нутага |
пракі́нутай пракі́нутае |
пракі́нутага |
пракі́нутых |
| Д. |
пракі́нутаму |
пракі́нутай |
пракі́нутаму |
пракі́нутым |
| В. |
пракі́нуты (неадуш.) пракі́нутага (адуш.) |
пракі́нутую |
пракі́нутае |
пракі́нутыя (неадуш.) пракі́нутых (адуш.) |
| Т. |
пракі́нутым |
пракі́нутай пракі́нутаю |
пракі́нутым |
пракі́нутымі |
| М. |
пракі́нутым |
пракі́нутай |
пракі́нутым |
пракі́нутых |
Кароткая форма: пракі́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пракі́нуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пракі́нецца |
пракі́нуцца |
| Прошлы час |
| м. |
пракі́нуўся |
пракі́нуліся |
| ж. |
пракі́нулася |
| н. |
пракі́нулася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракі́нуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пракі́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракі́ну |
пракі́нем |
| 2-я ас. |
пракі́неш |
пракі́неце |
| 3-я ас. |
пракі́не |
пракі́нуць |
| Прошлы час |
| м. |
пракі́нуў |
пракі́нулі |
| ж. |
пракі́нула |
| н. |
пракі́нула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракі́нь |
пракі́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракі́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пракіпа́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пракіпа́е |
пракіпа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пракіпа́ў |
пракіпа́лі |
| ж. |
пракіпа́ла |
| н. |
пракіпа́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пракіпа́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.