пракі́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракі́ну пракі́нем
2-я ас. пракі́неш пракі́неце
3-я ас. пракі́не пракі́нуць
Прошлы час
м. пракі́нуў пракі́нулі
ж. пракі́нула
н. пракі́нула
Загадны лад
2-я ас. пракі́нь пракі́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракі́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)