пракі́мен
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пракі́мен | пракі́мены | |
| пракі́мена | пракі́менаў | |
| пракі́мену | пракі́менам | |
| пракі́мен | пракі́мены | |
| пракі́менам | пракі́менамі | |
| пракі́мене | пракі́менах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)