аўтанамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтанамі́чны |
аўтанамі́чная |
аўтанамі́чнае |
аўтанамі́чныя |
| Р. |
аўтанамі́чнага |
аўтанамі́чнай аўтанамі́чнае |
аўтанамі́чнага |
аўтанамі́чных |
| Д. |
аўтанамі́чнаму |
аўтанамі́чнай |
аўтанамі́чнаму |
аўтанамі́чным |
| В. |
аўтанамі́чны (неадуш.) аўтанамі́чнага (адуш.) |
аўтанамі́чную |
аўтанамі́чнае |
аўтанамі́чныя (неадуш.) аўтанамі́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтанамі́чным |
аўтанамі́чнай аўтанамі́чнаю |
аўтанамі́чным |
аўтанамі́чнымі |
| М. |
аўтанамі́чным |
аўтанамі́чнай |
аўтанамі́чным |
аўтанамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтані́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтані́м |
аўтані́мы |
| Р. |
аўтані́ма |
аўтані́маў |
| Д. |
аўтані́му |
аўтані́мам |
| В. |
аўтані́м |
аўтані́мы |
| Т. |
аўтані́мам |
аўтані́мамі |
| М. |
аўтані́ме |
аўтані́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтано́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтано́мія |
аўтано́міі |
| Р. |
аўтано́міі |
аўтано́мій |
| Д. |
аўтано́міі |
аўтано́міям |
| В. |
аўтано́мію |
аўтано́міі |
| Т. |
аўтано́міяй аўтано́міяю |
аўтано́міямі |
| М. |
аўтано́міі |
аўтано́міях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтано́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| аўтано́мна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтано́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтано́мнасць |
| Р. |
аўтано́мнасці |
| Д. |
аўтано́мнасці |
| В. |
аўтано́мнасць |
| Т. |
аўтано́мнасцю |
| М. |
аўтано́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтано́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтано́мны |
аўтано́мная |
аўтано́мнае |
аўтано́мныя |
| Р. |
аўтано́мнага |
аўтано́мнай аўтано́мнае |
аўтано́мнага |
аўтано́мных |
| Д. |
аўтано́мнаму |
аўтано́мнай |
аўтано́мнаму |
аўтано́мным |
| В. |
аўтано́мны (неадуш.) аўтано́мнага (адуш.) |
аўтано́мную |
аўтано́мнае |
аўтано́мныя (неадуш.) аўтано́мных (адуш.) |
| Т. |
аўтано́мным |
аўтано́мнай аўтано́мнаю |
аўтано́мным |
аўтано́мнымі |
| М. |
аўтано́мным |
аўтано́мнай |
аўтано́мным |
аўтано́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтапавільё́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапавільё́н |
аўтапавільё́ны |
| Р. |
аўтапавільё́на |
аўтапавільё́наў |
| Д. |
аўтапавільё́ну |
аўтапавільё́нам |
| В. |
аўтапавільё́н |
аўтапавільё́ны |
| Т. |
аўтапавільё́нам |
аўтапавільё́намі |
| М. |
аўтапавільё́не |
аўтапавільё́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтапагру́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапагру́зка |
аўтапагру́зкі |
| Р. |
аўтапагру́зкі |
аўтапагру́зак |
| Д. |
аўтапагру́зцы |
аўтапагру́зкам |
| В. |
аўтапагру́зку |
аўтапагру́зкі |
| Т. |
аўтапагру́зкай аўтапагру́зкаю |
аўтапагру́зкамі |
| М. |
аўтапагру́зцы |
аўтапагру́зках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтапагру́зчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтапагру́зчык |
аўтапагру́зчыкі |
| Р. |
аўтапагру́зчыка |
аўтапагру́зчыкаў |
| Д. |
аўтапагру́зчыку |
аўтапагру́зчыкам |
| В. |
аўтапагру́зчык |
аўтапагру́зчыкі |
| Т. |
аўтапагру́зчыкам |
аўтапагру́зчыкамі |
| М. |
аўтапагру́зчыку |
аўтапагру́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтапада́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтапада́ча |
| Р. |
аўтапада́чы |
| Д. |
аўтапада́чы |
| В. |
аўтапада́чу |
| Т. |
аўтапада́чай аўтапада́чаю |
| М. |
аўтапада́чы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.