Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтамашыні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтаметамарфі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтаметры́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтаметры́чны	аўтаметры́чная	аўтаметры́чнае	аўтаметры́чныя
Р.	аўтаметры́чнага	аўтаметры́чнай аўтаметры́чнае	аўтаметры́чнага	аўтаметры́чных
Д.	аўтаметры́чнаму	аўтаметры́чнай	аўтаметры́чнаму	аўтаметры́чным
В.	аўтаметры́чны (неадуш.) аўтаметры́чнага (адуш.)	аўтаметры́чную	аўтаметры́чнае	аўтаметры́чныя (неадуш.) аўтаметры́чных (адуш.)
Т.	аўтаметры́чным	аўтаметры́чнай аўтаметры́чнаю	аўтаметры́чным	аўтаметры́чнымі
М.	аўтаметры́чным	аўтаметры́чнай	аўтаметры́чным	аўтаметры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтаметры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтамеха́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтамехані́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтамехані́чны	аўтамехані́чная	аўтамехані́чнае	аўтамехані́чныя
Р.	аўтамехані́чнага	аўтамехані́чнай аўтамехані́чнае	аўтамехані́чнага	аўтамехані́чных
Д.	аўтамехані́чнаму	аўтамехані́чнай	аўтамехані́чнаму	аўтамехані́чным
В.	аўтамехані́чны (неадуш.) аўтамехані́чнага (адуш.)	аўтамехані́чную	аўтамехані́чнае	аўтамехані́чныя (неадуш.) аўтамехані́чных (адуш.)
Т.	аўтамехані́чным	аўтамехані́чнай аўтамехані́чнаю	аўтамехані́чным	аўтамехані́чнымі
М.	аўтамехані́чным	аўтамехані́чнай	аўтамехані́чным	аўтамехані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аўтамі́ксіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аўтамікты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтамікты́чны	аўтамікты́чная	аўтамікты́чнае	аўтамікты́чныя
Р.	аўтамікты́чнага	аўтамікты́чнай аўтамікты́чнае	аўтамікты́чнага	аўтамікты́чных
Д.	аўтамікты́чнаму	аўтамікты́чнай	аўтамікты́чнаму	аўтамікты́чным
В.	аўтамікты́чны (неадуш.) аўтамікты́чнага (адуш.)	аўтамікты́чную	аўтамікты́чнае	аўтамікты́чныя (неадуш.) аўтамікты́чных (адуш.)
Т.	аўтамікты́чным	аўтамікты́чнай аўтамікты́чнаю	аўтамікты́чным	аўтамікты́чнымі
М.	аўтамікты́чным	аўтамікты́чнай	аўтамікты́чным	аўтамікты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтамо́рфны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтамо́рфны	аўтамо́рфная	аўтамо́рфнае	аўтамо́рфныя
Р.	аўтамо́рфнага	аўтамо́рфнай аўтамо́рфнае	аўтамо́рфнага	аўтамо́рфных
Д.	аўтамо́рфнаму	аўтамо́рфнай	аўтамо́рфнаму	аўтамо́рфным
В.	аўтамо́рфны (неадуш.) аўтамо́рфнага (адуш.)	аўтамо́рфную	аўтамо́рфнае	аўтамо́рфныя (неадуш.) аўтамо́рфных (адуш.)
Т.	аўтамо́рфным	аўтамо́рфнай аўтамо́рфнаю	аўтамо́рфным	аўтамо́рфнымі
М.	аўтамо́рфным	аўтамо́рфнай	аўтамо́рфным	аўтамо́рфных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтамотаама́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum