Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гарніту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́ра гарніту́ры
Р. гарніту́ры гарніту́р
Д. гарніту́ры гарніту́рам
В. гарніту́ру гарніту́ры
Т. гарніту́рай
гарніту́раю		 гарніту́рамі
М. гарніту́ры гарніту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарніту́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарніту́равы гарніту́равая гарніту́равае гарніту́равыя
Р. гарніту́равага гарніту́равай
гарніту́равае		 гарніту́равага гарніту́равых
Д. гарніту́раваму гарніту́равай гарніту́раваму гарніту́равым
В. гарніту́равы (неадуш.)
гарніту́равага (адуш.)		 гарніту́равую гарніту́равае гарніту́равыя (неадуш.)
гарніту́равых (адуш.)
Т. гарніту́равым гарніту́равай
гарніту́раваю		 гарніту́равым гарніту́равымі
М. гарніту́равым гарніту́равай гарніту́равым гарніту́равых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гарніту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарніту́рны гарніту́рная гарніту́рнае гарніту́рныя
Р. гарніту́рнага гарніту́рнай
гарніту́рнае		 гарніту́рнага гарніту́рных
Д. гарніту́рнаму гарніту́рнай гарніту́рнаму гарніту́рным
В. гарніту́рны (неадуш.)
гарніту́рнага (адуш.)		 гарніту́рную гарніту́рнае гарніту́рныя (неадуш.)
гарніту́рных (адуш.)
Т. гарніту́рным гарніту́рнай
гарніту́рнаю		 гарніту́рным гарніту́рнымі
М. гарніту́рным гарніту́рнай гарніту́рным гарніту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарніту́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́рчык гарніту́рчыкі
Р. гарніту́рчыка гарніту́рчыкаў
Д. гарніту́рчыку гарніту́рчыкам
В. гарніту́рчык гарніту́рчыкі
Т. гарніту́рчыкам гарніту́рчыкамі
М. гарніту́рчыку гарніту́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Гарно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гарно́ва
Р. Гарно́ва
Д. Гарно́ву
В. Гарно́ва
Т. Гарно́вам
М. Гарно́ве

Гарно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гарно́ўка
Р. Гарно́ўкі
Д. Гарно́ўцы
В. Гарно́ўку
Т. Гарно́ўкай
Гарно́ўкаю
М. Гарно́ўцы

гарну́лік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарну́лік гарну́лікі
Р. гарну́ліка гарну́лікаў
Д. гарну́ліку гарну́лікам
В. гарну́лік гарну́лікі
Т. гарну́лікам гарну́лікамі
М. гарну́ліку гарну́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

гарну́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарну́ся го́рнемся
2-я ас. го́рнешся го́рнецеся
3-я ас. го́рнецца го́рнуцца
Прошлы час
м. гарну́ўся гарну́ліся
ж. гарну́лася
н. гарну́лася
Загадны лад
2-я ас. гарні́ся гарні́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час го́рнучыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарну́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарну́ го́рнем
2-я ас. го́рнеш го́рнеце
3-я ас. го́рне го́рнуць
Прошлы час
м. гарну́ў гарну́лі
ж. гарну́ла
н. гарну́ла
Загадны лад
2-я ас. гарні́ гарні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час го́рнучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарну́шак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарну́шак гарну́шкі
Р. гарну́шка гарну́шкаў
Д. гарну́шку гарну́шкам
В. гарну́шак гарну́шкі
Т. гарну́шкам гарну́шкамі
М. гарну́шку гарну́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.