фурніту́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фурніту́рны |
фурніту́рная |
фурніту́рнае |
фурніту́рныя |
Р. |
фурніту́рнага |
фурніту́рнай фурніту́рнае |
фурніту́рнага |
фурніту́рных |
Д. |
фурніту́рнаму |
фурніту́рнай |
фурніту́рнаму |
фурніту́рным |
В. |
фурніту́рны (неадуш.) фурніту́рнага (адуш.) |
фурніту́рную |
фурніту́рнае |
фурніту́рныя (неадуш.) фурніту́рных (адуш.) |
Т. |
фурніту́рным |
фурніту́рнай фурніту́рнаю |
фурніту́рным |
фурніту́рнымі |
М. |
фурніту́рным |
фурніту́рнай |
фурніту́рным |
фурніту́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фурніту́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фурніту́ршчык |
фурніту́ршчыкі |
Р. |
фурніту́ршчыка |
фурніту́ршчыкаў |
Д. |
фурніту́ршчыку |
фурніту́ршчыкам |
В. |
фурніту́ршчыка |
фурніту́ршчыкаў |
Т. |
фурніту́ршчыкам |
фурніту́ршчыкамі |
М. |
фурніту́ршчыку |
фурніту́ршчыках |
Крыніцы:
nazounik2008.
фуро́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фуро́р |
Р. |
фуро́ру |
Д. |
фуро́ру |
В. |
фуро́р |
Т. |
фуро́рам |
М. |
фуро́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фуру́нкул
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фуру́нкул |
фуру́нкулы |
Р. |
фуру́нкула |
фуру́нкулаў |
Д. |
фуру́нкулу |
фуру́нкулам |
В. |
фуру́нкул |
фуру́нкулы |
Т. |
фуру́нкулам |
фуру́нкуламі |
М. |
фуру́нкуле |
фуру́нкулах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фурункулё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фурункулё́з |
Р. |
фурункулё́зу |
Д. |
фурункулё́зу |
В. |
фурункулё́з |
Т. |
фурункулё́зам |
М. |
фурункулё́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фурункулё́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фурункулё́зны |
фурункулё́зная |
фурункулё́знае |
фурункулё́зныя |
Р. |
фурункулё́знага |
фурункулё́знай фурункулё́знае |
фурункулё́знага |
фурункулё́зных |
Д. |
фурункулё́знаму |
фурункулё́знай |
фурункулё́знаму |
фурункулё́зным |
В. |
фурункулё́зны (неадуш.) фурункулё́знага (адуш.) |
фурункулё́зную |
фурункулё́знае |
фурункулё́зныя (неадуш.) фурункулё́зных (адуш.) |
Т. |
фурункулё́зным |
фурункулё́знай фурункулё́знаю |
фурункулё́зным |
фурункулё́знымі |
М. |
фурункулё́зным |
фурункулё́знай |
фурункулё́зным |
фурункулё́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фурфуро́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фурфуро́л |
Р. |
фурфуро́лу |
Д. |
фурфуро́лу |
В. |
фурфуро́л |
Т. |
фурфуро́лам |
М. |
фурфуро́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фурчэ́ць
‘грукатаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
фурчу́ |
фурчы́м |
2-я ас. |
фурчы́ш |
фурчыце́ |
3-я ас. |
фурчы́ць |
фурча́ць |
Прошлы час |
м. |
фурчэ́ў |
фурчэ́лі |
ж. |
фурчэ́ла |
н. |
фурчэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
фурчы́ |
фурчы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
фурчучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
фуршта́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фуршта́т |
фуршта́ты |
Р. |
фуршта́та |
фуршта́таў |
Д. |
фуршта́ту |
фуршта́там |
В. |
фуршта́т |
фуршта́ты |
Т. |
фуршта́там |
фуршта́тамі |
М. |
фуршта́це |
фуршта́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.