Сычо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Сычо́ва | |
Сычо́ва | |
Сычо́ву | |
Сычо́ва | |
Сычо́вам | |
Сычо́ве |
Сычо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Сычо́ва | |
Сычо́ва | |
Сычо́ву | |
Сычо́ва | |
Сычо́вам | |
Сычо́ве |
сычо́вы
прыметнік, адносны
сычо́вы | сычо́вая | сычо́вае | сычо́выя | |
сычо́вага | сычо́вай сычо́вае |
сычо́вага | сычо́вых | |
сычо́ваму | сычо́вай | сычо́ваму | сычо́вым | |
сычо́вы ( сычо́вага ( |
сычо́вую | сычо́вае | сычо́выя ( сычо́вых ( |
|
сычо́вым | сычо́вай сычо́ваю |
сычо́вым | сычо́вымі | |
сычо́вым | сычо́вай | сычо́вым | сычо́вых |
Крыніцы:
Сычо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Сычо́ўка | |
Сычо́ўкі | |
Сычо́ўцы | |
Сычо́ўку | |
Сычо́ўкай Сычо́ўкаю |
|
Сычо́ўцы |
сычуа́нскі
прыметнік, адносны
сычуа́нскі | сычуа́нская | сычуа́нскае | сычуа́нскія | |
сычуа́нскага | сычуа́нскай сычуа́нскае |
сычуа́нскага | сычуа́нскіх | |
сычуа́нскаму | сычуа́нскай | сычуа́нскаму | сычуа́нскім | |
сычуа́нскі ( сычуа́нскага ( |
сычуа́нскую | сычуа́нскае | сычуа́нскія ( сычуа́нскіх ( |
|
сычуа́нскім | сычуа́нскай сычуа́нскаю |
сычуа́нскім | сычуа́нскімі | |
сычуа́нскім | сычуа́нскай | сычуа́нскім | сычуа́нскіх |
Крыніцы:
сычу́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сычу́г | сычугі́ | |
сычуга́ | сычуго́ў | |
сычугу́ | сычуга́м | |
сычу́г | сычугі́ | |
сычуго́м | сычуга́мі | |
сычугу́ | сычуга́х |
Крыніцы:
сычу́жны
прыметнік, адносны
сычу́жны | сычу́жная | сычу́жнае | сычу́жныя | |
сычу́жнага | сычу́жнай сычу́жнае |
сычу́жнага | сычу́жных | |
сычу́жнаму | сычу́жнай | сычу́жнаму | сычу́жным | |
сычу́жны ( сычу́жнага ( |
сычу́жную | сычу́жнае | сычу́жныя ( сычу́жных ( |
|
сычу́жным | сычу́жнай сычу́жнаю |
сычу́жным | сычу́жнымі | |
сычу́жным | сычу́жнай | сычу́жным | сычу́жных |
Крыніцы:
сычу́жына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
сычу́жына | |
сычу́жыны | |
сычу́жыне | |
сычу́жыну | |
сычу́жынай сычу́жынаю |
|
сычу́жыне |
Крыніцы:
Сычы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Сычы́ | |
Сычо́ў | |
Сыча́м | |
Сычы́ | |
Сыча́мі | |
Сыча́х |
сы́чык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сы́чык | сы́чыкі | |
сы́чыка | сы́чыкаў | |
сы́чыку | сы́чыкам | |
сы́чыка | сы́чыкаў | |
сы́чыкам | сы́чыкамі | |
сы́чыку | сы́чыках |
Крыніцы:
Сы́чыкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Сы́чыкі | |
Сы́чыкаў | |
Сы́чыкам | |
Сы́чыкі | |
Сы́чыкамі | |
Сы́чыках |