саро́чачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саро́чачка |
саро́чачкі |
Р. |
саро́чачкі |
саро́чачак |
Д. |
саро́чачцы |
саро́чачкам |
В. |
саро́чачку |
саро́чачкі |
Т. |
саро́чачкай саро́чачкаю |
саро́чачкамі |
М. |
саро́чачцы |
саро́чачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
саро́чачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саро́чачны |
саро́чачная |
саро́чачнае |
саро́чачныя |
Р. |
саро́чачнага |
саро́чачнай саро́чачнае |
саро́чачнага |
саро́чачных |
Д. |
саро́чачнаму |
саро́чачнай |
саро́чачнаму |
саро́чачным |
В. |
саро́чачны (неадуш.) саро́чачнага (адуш.) |
саро́чачную |
саро́чачнае |
саро́чачныя (неадуш.) саро́чачных (адуш.) |
Т. |
саро́чачным |
саро́чачнай саро́чачнаю |
саро́чачным |
саро́чачнымі |
М. |
саро́чачным |
саро́чачнай |
саро́чачным |
саро́чачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саро́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саро́чка |
саро́чкі |
Р. |
саро́чкі |
саро́чак |
Д. |
саро́чцы |
саро́чкам |
В. |
саро́чку |
саро́чкі |
Т. |
саро́чкай саро́чкаю |
саро́чкамі |
М. |
саро́чцы |
саро́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саро́чы
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саро́чы |
саро́чая |
саро́чае |
саро́чыя |
Р. |
саро́чага |
саро́чай саро́чае |
саро́чага |
саро́чых |
Д. |
саро́чаму |
саро́чай |
саро́чаму |
саро́чым |
В. |
саро́чы (неадуш.) саро́чага (адуш.) |
саро́чую |
саро́чае |
саро́чыя (неадуш.) саро́чых (адуш.) |
Т. |
саро́чым |
саро́чай саро́чаю |
саро́чым |
саро́чымі |
М. |
саро́чым |
саро́чай |
саро́чым |
саро́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саро́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саро́чы |
саро́чая |
саро́чае |
саро́чыя |
Р. |
саро́чага |
саро́чай саро́чае |
саро́чага |
саро́чых |
Д. |
саро́чаму |
саро́чай |
саро́чаму |
саро́чым |
В. |
саро́чы (неадуш.) саро́чага (адуш.) |
саро́чую |
саро́чае |
саро́чыя (неадуш.) саро́чых (адуш.) |
Т. |
саро́чым |
саро́чай саро́чаю |
саро́чым |
саро́чымі |
М. |
саро́чым |
саро́чай |
саро́чым |
саро́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саро́чын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
саро́чын |
саро́чына |
саро́чына |
саро́чыны |
Р. |
саро́чынага |
саро́чынай саро́чынае |
саро́чынага |
саро́чыных |
Д. |
саро́чынаму |
саро́чынай |
саро́чынаму |
саро́чыным |
В. |
саро́чын (неадуш.) саро́чынага (адуш.) |
саро́чыну |
саро́чына |
саро́чыны (неадуш.) саро́чыных (адуш.) |
Т. |
саро́чыным |
саро́чынай саро́чынаю |
саро́чыным |
саро́чынымі |
М. |
саро́чыным |
саро́чынай |
саро́чыным |
саро́чыных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Саро́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Саро́чына |
Р. |
Саро́чына |
Д. |
Саро́чыну |
В. |
Саро́чына |
Т. |
Саро́чынам |
М. |
Саро́чыне |
Саро́чыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Саро́чыцы |
Р. |
Саро́чыц Саро́чыцаў |
Д. |
Саро́чыцам |
В. |
Саро́чыцы |
Т. |
Саро́чыцамі |
М. |
Саро́чыцах |
са́рпанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
са́рпанне |
Р. |
са́рпання |
Д. |
са́рпанню |
В. |
са́рпанне |
Т. |
са́рпаннем |
М. |
са́рпанні |
Крыніцы:
piskunou2012.