няўро́бленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
няўро́бленасць | |
няўро́бленасці | |
няўро́бленасці | |
няўро́бленасць | |
няўро́бленасцю | |
няўро́бленасці |
Крыніцы:
няўро́бленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
няўро́бленасць | |
няўро́бленасці | |
няўро́бленасці | |
няўро́бленасць | |
няўро́бленасцю | |
няўро́бленасці |
Крыніцы:
няўро́блены
прыметнік, адносны
няўро́блены | няўро́бленая | няўро́бленае | няўро́бленыя | |
няўро́бленага | няўро́бленай няўро́бленае |
няўро́бленага | няўро́бленых | |
няўро́бленаму | няўро́бленай | няўро́бленаму | няўро́бленым | |
няўро́блены ( няўро́бленага ( |
няўро́бленую | няўро́бленае | няўро́бленыя ( няўро́бленых ( |
|
няўро́бленым | няўро́бленай няўро́бленаю |
няўро́бленым | няўро́бленымі | |
няўро́бленым | няўро́бленай | няўро́бленым | няўро́бленых |
Крыніцы:
няўро́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
няўро́блены | няўро́бленая | няўро́бленае | няўро́бленыя | |
няўро́бленага | няўро́бленай няўро́бленае |
няўро́бленага | няўро́бленых | |
няўро́бленаму | няўро́бленай | няўро́бленаму | няўро́бленым | |
няўро́блены ( няўро́бленага ( |
няўро́бленую | няўро́бленае | няўро́бленыя ( няўро́бленых ( |
|
няўро́бленым | няўро́бленай няўро́бленаю |
няўро́бленым | няўро́бленымі | |
няўро́бленым | няўро́бленай | няўро́бленым | няўро́бленых |
Крыніцы:
няўро́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
няўро́д | няўро́ды | |
няўро́ду | няўро́даў | |
няўро́ду | няўро́дам | |
няўро́д | няўро́ды | |
няўро́дам | няўро́дамі | |
няўро́дзе | няўро́дах |
Крыніцы:
няўро́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
няўро́да | няўро́ды | |
няўро́ды | няўро́д | |
няўро́дзе | няўро́дам | |
няўро́ду | няўро́ды | |
няўро́дай няўро́даю |
няўро́дамі | |
няўро́дзе | няўро́дах |
Крыніцы:
няўро́ддзе
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
няўро́ддзе | |
няўро́ддзя | |
няўро́ддзю | |
няўро́ддзе | |
няўро́ддзем | |
няўро́ддзі |
Крыніцы:
няўро́дзіца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
няўро́дзіца | няўро́дзіцы | |
няўро́дзіцы | няўро́дзіц | |
няўро́дзіцы | няўро́дзіцам | |
няўро́дзіцу | няўро́дзіцы | |
няўро́дзіцай няўро́дзіцаю |
няўро́дзіцамі | |
няўро́дзіцы | няўро́дзіцах |
Крыніцы:
няўро́длівы
прыметнік, якасны
няўро́длівы | няўро́длівая | няўро́длівае | няўро́длівыя | |
няўро́длівага | няўро́длівай няўро́длівае |
няўро́длівага | няўро́длівых | |
няўро́дліваму | няўро́длівай | няўро́дліваму | няўро́длівым | |
няўро́длівы ( няўро́длівага ( |
няўро́длівую | няўро́длівае | няўро́длівыя ( няўро́длівых ( |
|
няўро́длівым | няўро́длівай няўро́дліваю |
няўро́длівым | няўро́длівымі | |
няўро́длівым | няўро́длівай | няўро́длівым | няўро́длівых |
Крыніцы:
няўро́дны
прыметнік, якасны
няўро́дны | няўро́дная | няўро́днае | няўро́дныя | |
няўро́днага | няўро́днай няўро́днае |
няўро́днага | няўро́дных | |
няўро́днаму | няўро́днай | няўро́днаму | няўро́дным | |
няўро́дны ( няўро́днага ( |
няўро́дную | няўро́днае | няўро́дныя ( няўро́дных ( |
|
няўро́дным | няўро́днай няўро́днаю |
няўро́дным | няўро́днымі | |
няўро́дным | няўро́днай | няўро́дным | няўро́дных |
Крыніцы:
няўро́зумна
прыслоўе
няўро́зумна | - | - |
Крыніцы: