Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 

За́балацце

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. За́балацце
Р. За́балацця
Д. За́балаццю
В. За́балацце
Т. За́балаццем
М. За́балацці

за́балаць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. за́балаць за́балаці
Р. за́балаці за́балацей
за́балацяў
Д. за́балаці за́балацям
В. за́балаць за́балаці
Т. за́балаццю за́балацямі
М. за́балаці за́балацях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

За́балаць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. За́балаць
Р. За́балаці
Д. За́балаці
В. За́балаць
Т. За́балаццю
М. За́балаці

забалбата́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забалбачу́ся забалбо́чамся
2-я ас. забалбо́чашся забалбо́чацеся
3-я ас. забалбо́чацца забалбо́чуцца
Прошлы час
м. забалбата́ўся забалбата́ліся
ж. забалбата́лася
н. забалбата́лася
Загадны лад
2-я ас. забалбачы́ся забалбачы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час забалбата́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

забалбата́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забалбачу́ забалбо́чам
2-я ас. забалбо́чаш забалбо́чаце
3-я ас. забалбо́ча забалбо́чуць
Прошлы час
м. забалбата́ў забалбата́лі
ж. забалбата́ла
н. забалбата́ла
Загадны лад
2-я ас. забалбачы́ забалбачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час забалбата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

забале́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. забалі́ць забаля́ць
Прошлы час
м. забале́ў забале́лі
ж. забале́ла
н. забале́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

забалка́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забалка́нскі забалка́нская забалка́нскае забалка́нскія
Р. забалка́нскага забалка́нскай
забалка́нскае		 забалка́нскага забалка́нскіх
Д. забалка́нскаму забалка́нскай забалка́нскаму забалка́нскім
В. забалка́нскі (неадуш.)
забалка́нскага (адуш.)		 забалка́нскую забалка́нскае забалка́нскія (неадуш.)
забалка́нскіх (адуш.)
Т. забалка́нскім забалка́нскай
забалка́нскаю		 забалка́нскім забалка́нскімі
М. забалка́нскім забалка́нскай забалка́нскім забалка́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

забало́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забало́нны забало́нная забало́ннае забало́нныя
Р. забало́ннага забало́ннай
забало́ннае		 забало́ннага забало́нных
Д. забало́ннаму забало́ннай забало́ннаму забало́нным
В. забало́нны (неадуш.)
забало́ннага (адуш.)		 забало́нную забало́ннае забало́нныя (неадуш.)
забало́нных (адуш.)
Т. забало́нным забало́ннай
забало́ннаю		 забало́нным забало́ннымі
М. забало́нным забало́ннай забало́нным забало́нных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Забало́тнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Забало́тнае
Р. Забало́тнага
Д. Забало́тнаму
В. Забало́тнае
Т. Забало́тным
М. Забало́тным

Забало́тніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Забало́тніца
Р. Забало́тніцы
Д. Забало́тніцы
В. Забало́тніцу
Т. Забало́тніцай
Забало́тніцаю
М. Забало́тніцы