Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

выміра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выміра́нне
Р. выміра́ння
Д. выміра́нню
В. выміра́нне
Т. выміра́ннем
М. выміра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выміра́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выміра́е выміра́юць
Прошлы час
м. выміра́ў выміра́лі
ж. выміра́ла
н. выміра́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час выміра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́місты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́місты вы́містая вы́містае вы́містыя
Р. вы́містага вы́містай
вы́містае		 вы́містага вы́містых
Д. вы́містаму вы́містай вы́містаму вы́містым
В. вы́місты (неадуш.)
вы́містага (адуш.)		 вы́містую вы́містае вы́містыя (неадуш.)
вы́містых (адуш.)
Т. вы́містым вы́містай
вы́містаю		 вы́містым вы́містымі
М. вы́містым вы́містай вы́містым вы́містых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́мкнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́мкнуся вы́мкнемся
2-я ас. вы́мкнешся вы́мкнецеся
3-я ас. вы́мкнецца вы́мкнуцца
Прошлы час
м. вы́мкнуўся вы́мкнуліся
ж. вы́мкнулася
н. вы́мкнулася
Загадны лад
2-я ас. вы́мкніся вы́мкніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́мкнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́мкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́мкну вы́мкнем
2-я ас. вы́мкнеш вы́мкнеце
3-я ас. вы́мкне вы́мкнуць
Прошлы час
м. вы́мкнуў вы́мкнулі
ж. вы́мкнула
н. вы́мкнула
Загадны лад
2-я ас. вы́мкні вы́мкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́мкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Вы́мна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вы́мна
Р. Вы́мна
Д. Вы́мну
В. Вы́мна
Т. Вы́мнам
М. Вы́мне

вымня́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вымня́нскі вымня́нская вымня́нскае вымня́нскія
Р. вымня́нскага вымня́нскай
вымня́нскае		 вымня́нскага вымня́нскіх
Д. вымня́нскаму вымня́нскай вымня́нскаму вымня́нскім
В. вымня́нскі (неадуш.)
вымня́нскага (адуш.)		 вымня́нскую вымня́нскае вымня́нскія (неадуш.)
вымня́нскіх (адуш.)
Т. вымня́нскім вымня́нскай
вымня́нскаю		 вымня́нскім вымня́нскімі
М. вымня́нскім вымня́нскай вымня́нскім вымня́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вымо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вымо́ва вымо́вы
Р. вымо́вы вымо́ў
Д. вымо́ве вымо́вам
В. вымо́ву вымо́вы
Т. вымо́вай
вымо́ваю		 вымо́вамі
М. вымо́ве вымо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вымо́гі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вымо́гі
Р. вымо́г
Д. вымо́гам
В. вымо́гі
Т. вымо́гамі
М. вымо́гах

Крыніцы: sbm2012.

вымо́глівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вымо́глівы вымо́глівая вымо́глівае вымо́глівыя
Р. вымо́глівага вымо́глівай
вымо́глівае		 вымо́глівага вымо́глівых
Д. вымо́гліваму вымо́глівай вымо́гліваму вымо́глівым
В. вымо́глівы (неадуш.)
вымо́глівага (адуш.)		 вымо́глівую вымо́глівае вымо́глівыя (неадуш.)
вымо́глівых (адуш.)
Т. вымо́глівым вымо́глівай
вымо́гліваю		 вымо́глівым вымо́глівымі
М. вымо́глівым вымо́глівай вымо́глівым вымо́глівых

Крыніцы: piskunou2012.