Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтака́ршчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	аўтака́ршчыца	аўтака́ршчыцы
Р.	аўтака́ршчыцы	аўтака́ршчыц
Д.	аўтака́ршчыцы	аўтака́ршчыцам
В.	аўтака́ршчыцу	аўтака́ршчыц
Т.	аўтака́ршчыцай аўтака́ршчыцаю	аўтака́ршчыцамі
М.	аўтака́ршчыцы	аўтака́ршчыцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтака́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтакарэ́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аўтакарэ́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	аўтакарэ́кцыя
Р.	аўтакарэ́кцыі
Д.	аўтакарэ́кцыі
В.	аўтакарэ́кцыю
Т.	аўтакарэ́кцыяй аўтакарэ́кцыяю
М.	аўтакарэ́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтакарэляцы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтакарэляцы́йны	аўтакарэляцы́йная	аўтакарэляцы́йнае	аўтакарэляцы́йныя
Р.	аўтакарэляцы́йнага	аўтакарэляцы́йнай аўтакарэляцы́йнае	аўтакарэляцы́йнага	аўтакарэляцы́йных
Д.	аўтакарэляцы́йнаму	аўтакарэляцы́йнай	аўтакарэляцы́йнаму	аўтакарэляцы́йным
В.	аўтакарэляцы́йны (неадуш.) аўтакарэляцы́йнага (адуш.)	аўтакарэляцы́йную	аўтакарэляцы́йнае	аўтакарэляцы́йныя (неадуш.) аўтакарэляцы́йных (адуш.)
Т.	аўтакарэляцы́йным	аўтакарэляцы́йнай аўтакарэляцы́йнаю	аўтакарэляцы́йным	аўтакарэляцы́йнымі
М.	аўтакарэляцы́йным	аўтакарэляцы́йнай	аўтакарэляцы́йным	аўтакарэляцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтакаскадзё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аўтакасметы́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтакасметы́чны	аўтакасметы́чная	аўтакасметы́чнае	аўтакасметы́чныя
Р.	аўтакасметы́чнага	аўтакасметы́чнай аўтакасметы́чнае	аўтакасметы́чнага	аўтакасметы́чных
Д.	аўтакасметы́чнаму	аўтакасметы́чнай	аўтакасметы́чнаму	аўтакасметы́чным
В.	аўтакасметы́чны (неадуш.) аўтакасметы́чнага (адуш.)	аўтакасметы́чную	аўтакасметы́чнае	аўтакасметы́чныя (неадуш.) аўтакасметы́чных (адуш.)
Т.	аўтакасметы́чным	аўтакасметы́чнай аўтакасметы́чнаю	аўтакасметы́чным	аўтакасметы́чнымі
М.	аўтакасметы́чным	аўтакасметы́чнай	аўтакасметы́чным	аўтакасметы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтаката́ліз

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтакаталіты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтакаталіты́чны	аўтакаталіты́чная	аўтакаталіты́чнае	аўтакаталіты́чныя
Р.	аўтакаталіты́чнага	аўтакаталіты́чнай аўтакаталіты́чнае	аўтакаталіты́чнага	аўтакаталіты́чных
Д.	аўтакаталіты́чнаму	аўтакаталіты́чнай	аўтакаталіты́чнаму	аўтакаталіты́чным
В.	аўтакаталіты́чны (неадуш.) аўтакаталіты́чнага (адуш.)	аўтакаталіты́чную	аўтакаталіты́чнае	аўтакаталіты́чныя (неадуш.) аўтакаталіты́чных (адуш.)
Т.	аўтакаталіты́чным	аўтакаталіты́чнай аўтакаталіты́чнаю	аўтакаталіты́чным	аўтакаталіты́чнымі
М.	аўтакаталіты́чным	аўтакаталіты́чнай	аўтакаталіты́чным	аўтакаталіты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтакатастро́фа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	аўтакатастро́фа	аўтакатастро́фы
Р.	аўтакатастро́фы	аўтакатастро́ф
Д.	аўтакатастро́фе	аўтакатастро́фам
В.	аўтакатастро́фу	аўтакатастро́фы
Т.	аўтакатастро́фай аўтакатастро́фаю	аўтакатастро́фамі
М.	аўтакатастро́фе	аўтакатастро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum