Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтазахава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

аўтазбо́рачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтазбо́рачны	аўтазбо́рачная	аўтазбо́рачнае	аўтазбо́рачныя
Р.	аўтазбо́рачнага	аўтазбо́рачнай аўтазбо́рачнае	аўтазбо́рачнага	аўтазбо́рачных
Д.	аўтазбо́рачнаму	аўтазбо́рачнай	аўтазбо́рачнаму	аўтазбо́рачным
В.	аўтазбо́рачны (неадуш.) аўтазбо́рачнага (адуш.)	аўтазбо́рачную	аўтазбо́рачнае	аўтазбо́рачныя (неадуш.) аўтазбо́рачных (адуш.)
Т.	аўтазбо́рачным	аўтазбо́рачнай аўтазбо́рачнаю	аўтазбо́рачным	аўтазбо́рачнымі
М.	аўтазбо́рачным	аўтазбо́рачнай	аўтазбо́рачным	аўтазбо́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аўтазбо́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтазва́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўтаіму́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтаіму́нны	аўтаіму́нная	аўтаіму́ннае	аўтаіму́нныя
Р.	аўтаіму́ннага	аўтаіму́ннай аўтаіму́ннае	аўтаіму́ннага	аўтаіму́нных
Д.	аўтаіму́ннаму	аўтаіму́ннай	аўтаіму́ннаму	аўтаіму́нным
В.	аўтаіму́нны (неадуш.) аўтаіму́ннага (адуш.)	аўтаіму́нную	аўтаіму́ннае	аўтаіму́нныя (неадуш.) аўтаіму́нных (адуш.)
Т.	аўтаіму́нным	аўтаіму́ннай аўтаіму́ннаю	аўтаіму́нным	аўтаіму́ннымі
М.	аўтаіму́нным	аўтаіму́ннай	аўтаіму́нным	аўтаіму́нных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтаінкрэме́нтны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтаінкрэме́нтны	аўтаінкрэме́нтная	аўтаінкрэме́нтнае	аўтаінкрэме́нтныя
Р.	аўтаінкрэме́нтнага	аўтаінкрэме́нтнай аўтаінкрэме́нтнае	аўтаінкрэме́нтнага	аўтаінкрэме́нтных
Д.	аўтаінкрэме́нтнаму	аўтаінкрэме́нтнай	аўтаінкрэме́нтнаму	аўтаінкрэме́нтным
В.	аўтаінкрэме́нтны (неадуш.) аўтаінкрэме́нтнага (адуш.)	аўтаінкрэме́нтную	аўтаінкрэме́нтнае	аўтаінкрэме́нтныя (неадуш.) аўтаінкрэме́нтных (адуш.)
Т.	аўтаінкрэме́нтным	аўтаінкрэме́нтнай аўтаінкрэме́нтнаю	аўтаінкрэме́нтным	аўтаінкрэме́нтнымі
М.	аўтаінкрэме́нтным	аўтаінкрэме́нтнай	аўтаінкрэме́нтным	аўтаінкрэме́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтаінспе́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтаінспе́ктарскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аўтаінспе́ктарскі	аўтаінспе́ктарская	аўтаінспе́ктарскае	аўтаінспе́ктарскія
Р.	аўтаінспе́ктарскага	аўтаінспе́ктарскай аўтаінспе́ктарскае	аўтаінспе́ктарскага	аўтаінспе́ктарскіх
Д.	аўтаінспе́ктарскаму	аўтаінспе́ктарскай	аўтаінспе́ктарскаму	аўтаінспе́ктарскім
В.	аўтаінспе́ктарскі аўтаінспе́ктарскага	аўтаінспе́ктарскую	аўтаінспе́ктарскае	аўтаінспе́ктарскія
Т.	аўтаінспе́ктарскім	аўтаінспе́ктарскай аўтаінспе́ктарскаю	аўтаінспе́ктарскім	аўтаінспе́ктарскімі
М.	аўтаінспе́ктарскім	аўтаінспе́ктарскай	аўтаінспе́ктарскім	аўтаінспе́ктарскіх

Крыніцы: krapivabr2012.

аўтаінспе́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	аўтаінспе́кцыя
Р.	аўтаінспе́кцыі
Д.	аўтаінспе́кцыі
В.	аўтаінспе́кцыю
Т.	аўтаінспе́кцыяй аўтаінспе́кцыяю
М.	аўтаінспе́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўтаінтаксіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	аўтаінтаксіка́цыя
Р.	аўтаінтаксіка́цыі
Д.	аўтаінтаксіка́цыі
В.	аўтаінтаксіка́цыю
Т.	аўтаінтаксіка́цыяй аўтаінтаксіка́цыяю
М.	аўтаінтаксіка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum