аўсюкаадбо́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўсюкаадбо́рнік |
аўсюкаадбо́рнікі |
| Р. |
аўсюкаадбо́рніка |
аўсюкаадбо́рнікаў |
| Д. |
аўсюкаадбо́рніку |
аўсюкаадбо́рнікам |
| В. |
аўсюкаадбо́рнік |
аўсюкаадбо́рнікі |
| Т. |
аўсюкаадбо́рнікам |
аўсюкаадбо́рнікамі |
| М. |
аўсюкаадбо́рніку |
аўсюкаадбо́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсюко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўсюко́вы |
аўсюко́вая |
аўсюко́вае |
аўсюко́выя |
| Р. |
аўсюко́вага |
аўсюко́вай аўсюко́вае |
аўсюко́вага |
аўсюко́вых |
| Д. |
аўсюко́ваму |
аўсюко́вай |
аўсюко́ваму |
аўсюко́вым |
| В. |
аўсюко́вы (неадуш.) аўсюко́вага (адуш.) |
аўсюко́вую |
аўсюко́вае |
аўсюко́выя (неадуш.) аўсюко́вых (адуш.) |
| Т. |
аўсюко́вым |
аўсюко́вай аўсюко́ваю |
аўсюко́вым |
аўсюко́вымі |
| М. |
аўсюко́вым |
аўсюко́вай |
аўсюко́вым |
аўсюко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Аўся́дава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Аўся́дава |
| Р. |
Аўся́дава |
| Д. |
Аўся́даву |
| В. |
Аўся́дава |
| Т. |
Аўся́давам |
| М. |
Аўся́даве |
Аўсямі́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Аўсямі́рава |
| Р. |
Аўсямі́рава |
| Д. |
Аўсямі́раву |
| В. |
Аўсямі́рава |
| Т. |
Аўсямі́равам |
| М. |
Аўсямі́раве |
аўся́нік
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўся́нік |
аўся́нікі |
| Р. |
аўся́ніка |
аўся́нікаў |
| Д. |
аўся́ніку |
аўся́нікам |
| В. |
аўся́ніка |
аўся́нікаў |
| Т. |
аўся́нікам |
аўся́нікамі |
| М. |
аўся́ніку |
аўся́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўся́нік
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўся́нік |
| Р. |
аўся́ніку |
| Д. |
аўся́ніку |
| В. |
аўся́нік |
| Т. |
аўся́нікам |
| М. |
аўся́ніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Аўся́нікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Аўся́нікі |
| Р. |
Аўся́нікаў |
| Д. |
Аўся́нікам |
| В. |
Аўся́нікі |
| Т. |
Аўся́нікамі |
| М. |
Аўся́ніках |
аўся́ніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўся́ніца |
| Р. |
аўся́ніцы |
| Д. |
аўся́ніцы |
| В. |
аўся́ніцу |
| Т. |
аўся́ніцай аўся́ніцаю |
| М. |
аўся́ніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўся́нішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўся́нішча |
аўся́нішчы |
| Р. |
аўся́нішча |
аўся́нішчаў аўся́нішч |
| Д. |
аўся́нішчу |
аўся́нішчам |
| В. |
аўся́нішча |
аўся́нішчы |
| Т. |
аўся́нішчам |
аўся́нішчамі |
| М. |
аўся́нішчы |
аўся́нішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.