Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

аўкцыяне́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўкцыяне́р аўкцыяне́ры
Р. аўкцыяне́ра аўкцыяне́раў
Д. аўкцыяне́ру аўкцыяне́рам
В. аўкцыяне́ра аўкцыяне́раў
Т. аўкцыяне́рам аўкцыяне́рамі
М. аўкцыяне́ру аўкцыяне́рах

Крыніцы: piskunou2012.

аўкцыяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўкцыяні́ст аўкцыяні́сты
Р. аўкцыяні́ста аўкцыяні́стаў
Д. аўкцыяні́сту аўкцыяні́стам
В. аўкцыяні́ста аўкцыяні́стаў
Т. аўкцыяні́стам аўкцыяні́стамі
М. аўкцыяні́сце аўкцыяні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аўкштайцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўкштайцкі аўкштайцкая аўкштайцкае аўкштайцкія
Р. аўкштайцкага аўкштайцкай
аўкштайцкае		 аўкштайцкага аўкштайцкіх
Д. аўкштайцкаму аўкштайцкай аўкштайцкаму аўкштайцкім
В. аўкштайцкі
аўкштайцкага		 аўкштайцкую аўкштайцкае аўкштайцкія
Т. аўкштайцкім аўкштайцкай
аўкштайцкаю		 аўкштайцкім аўкштайцкімі
М. аўкштайцкім аўкштайцкай аўкштайцкім аўкштайцкіх

аўкшто́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўкшто́цкі аўкшто́цкая аўкшто́цкае аўкшто́цкія
Р. аўкшто́цкага аўкшто́цкай
аўкшто́цкае		 аўкшто́цкага аўкшто́цкіх
Д. аўкшто́цкаму аўкшто́цкай аўкшто́цкаму аўкшто́цкім
В. аўкшто́цкі
аўкшто́цкага		 аўкшто́цкую аўкшто́цкае аўкшто́цкія
Т. аўкшто́цкім аўкшто́цкай
аўкшто́цкаю		 аўкшто́цкім аўкшто́цкімі
М. аўкшто́цкім аўкшто́цкай аўкшто́цкім аўкшто́цкіх

аўлада́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аўлада́ю аўлада́ем
2-я ас. аўлада́еш аўлада́еце
3-я ас. аўлада́е аўлада́юць
Прошлы час
м. аўлада́ў аўлада́лі
ж. аўлада́ла
н. аўлада́ла
Загадны лад
2-я ас. аўлада́й аўлада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аўлада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Аўла́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аўла́сава
Р. Аўла́сава
Д. Аўла́саву
В. Аўла́сава
Т. Аўла́савам
М. Аўла́саве

Аўла́сенкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аўла́сенкі
Р. Аўла́сенак
Аўла́сенкаў
Д. Аўла́сенкам
В. Аўла́сенкі
Т. Аўла́сенкамі
М. Аўла́сенках

Аўла́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аўла́сы
Р. Аўла́саў
Д. Аўла́сам
В. Аўла́сы
Т. Аўла́самі
М. Аўла́сах

аўло́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўло́с аўло́сы
Р. аўло́са аўло́саў
Д. аўло́су аўло́сам
В. аўло́с аўло́сы
Т. аўло́сам аўло́самі
М. аўло́се аўло́сах

Крыніцы: piskunou2012.

а́ўра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. а́ўра
Р. а́ўры
Д. а́ўры
В. а́ўру
Т. а́ўрай
а́ўраю
М. а́ўры

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.