Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

ау́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ау́л ау́лы
Р. ау́ла ау́лаў
Д. ау́лу ау́лам
В. ау́л ау́лы
Т. ау́лам ау́ламі
М. ау́ле ау́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ау́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ау́льны ау́льная ау́льнае ау́льныя
Р. ау́льнага ау́льнай
ау́льнае
ау́льнага ау́льных
Д. ау́льнаму ау́льнай ау́льнаму ау́льным
В. ау́льны (неадуш.)
ау́льнага (адуш.)
ау́льную ау́льнае ау́льныя (неадуш.)
ау́льных (адуш.)
Т. ау́льным ау́льнай
ау́льнаю
ау́льным ау́льнымі
М. ау́льным ау́льнай ау́льным ау́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ау́льс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ау́льс
Р. Ау́льса
Д. Ау́льсу
В. Ау́льс
Т. Ау́льсам
М. Ау́льсе

ау́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ау́льскі ау́льская ау́льскае ау́льскія
Р. ау́льскага ау́льскай
ау́льскае
ау́льскага ау́льскіх
Д. ау́льскаму ау́льскай ау́льскаму ау́льскім
В. ау́льскі (неадуш.)
ау́льскага (адуш.)
ау́льскую ау́льскае ау́льскія (неадуш.)
ау́льскіх (адуш.)
Т. ау́льскім ау́льскай
ау́льскаю
ау́льскім ау́льскімі
М. ау́льскім ау́льскай ау́льскім ау́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

а́ўгіеў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўгіеў а́ўгіева а́ўгіева а́ўгіевы
Р. а́ўгіевага а́ўгіевай
а́ўгіевае
а́ўгіевага а́ўгіевых
Д. а́ўгіеваму а́ўгіевай а́ўгіеваму а́ўгіевым
В. а́ўгіеў (неадуш.)
а́ўгіевага (адуш.)
а́ўгіеву а́ўгіева а́ўгіевы (неадуш.)
а́ўгіевых (адуш.)
Т. а́ўгіевым а́ўгіевай
а́ўгіеваю
а́ўгіевым а́ўгіевымі
М. а́ўгіевым а́ўгіевай а́ўгіевым а́ўгіевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўгі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўгі́т
Р. аўгі́ту
Д. аўгі́ту
В. аўгі́т
Т. аўгі́там
М. аўгі́це

Крыніцы: piskunou2012.

А́ўгсбург

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. А́ўгсбург
Р. А́ўгсбурга
Д. А́ўгсбургу
В. А́ўгсбург
Т. А́ўгсбургам
М. А́ўгсбургу

аўгсбу́ргскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўгсбу́ргскі аўгсбу́ргская аўгсбу́ргскае аўгсбу́ргскія
Р. аўгсбу́ргскага аўгсбу́ргскай
аўгсбу́ргскае
аўгсбу́ргскага аўгсбу́ргскіх
Д. аўгсбу́ргскаму аўгсбу́ргскай аўгсбу́ргскаму аўгсбу́ргскім
В. аўгсбу́ргскі (неадуш.)
аўгсбу́ргскага (адуш.)
аўгсбу́ргскую аўгсбу́ргскае аўгсбу́ргскія (неадуш.)
аўгсбу́ргскіх (адуш.)
Т. аўгсбу́ргскім аўгсбу́ргскай
аўгсбу́ргскаю
аўгсбу́ргскім аўгсбу́ргскімі
М. аўгсбу́ргскім аўгсбу́ргскай аўгсбу́ргскім аўгсбу́ргскіх

Крыніцы: piskunou2012.

аўгу́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўгу́р аўгу́ры
Р. аўгу́ра аўгу́раў
Д. аўгу́ру аўгу́рам
В. аўгу́ра аўгу́раў
Т. аўгу́рам аўгу́рамі
М. аўгу́ру аўгу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

а́ўгустаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўгустаўскі а́ўгустаўская а́ўгустаўскае а́ўгустаўскія
Р. а́ўгустаўскага а́ўгустаўскай
а́ўгустаўскае
а́ўгустаўскага а́ўгустаўскіх
Д. а́ўгустаўскаму а́ўгустаўскай а́ўгустаўскаму а́ўгустаўскім
В. а́ўгустаўскі (неадуш.)
а́ўгустаўскага (адуш.)
а́ўгустаўскую а́ўгустаўскае а́ўгустаўскія (неадуш.)
а́ўгустаўскіх (адуш.)
Т. а́ўгустаўскім а́ўгустаўскай
а́ўгустаўскаю
а́ўгустаўскім а́ўгустаўскімі
М. а́ўгустаўскім а́ўгустаўскай а́ўгустаўскім а́ўгустаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.