Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гарналы́жніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гарналы́жніца	гарналы́жніцы
Р.	гарналы́жніцы	гарналы́жніц
Д.	гарналы́жніцы	гарналы́жніцам
В.	гарналы́жніцу	гарналы́жніц
Т.	гарналы́жніцай гарналы́жніцаю	гарналы́жніцамі
М.	гарналы́жніцы	гарналы́жніцах

Крыніцы: sbm2012.

гарналы́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарналы́жны	гарналы́жная	гарналы́жнае	гарналы́жныя
Р.	гарналы́жнага	гарналы́жнай гарналы́жнае	гарналы́жнага	гарналы́жных
Д.	гарналы́жнаму	гарналы́жнай	гарналы́жнаму	гарналы́жным
В.	гарналы́жны (неадуш.) гарналы́жнага (адуш.)	гарналы́жную	гарналы́жнае	гарналы́жныя (неадуш.) гарналы́жных (адуш.)
Т.	гарналы́жным	гарналы́жнай гарналы́жнаю	гарналы́жным	гарналы́жнымі
М.	гарналы́жным	гарналы́жнай	гарналы́жным	гарналы́жных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Гарнапо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

гарнару́дны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

Гарнаста́евічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Гарнаста́евічы
Р.	Гарнаста́евіч Гарнаста́евічаў
Д.	Гарнаста́евічам
В.	Гарнаста́евічы
Т.	Гарнаста́евічамі
М.	Гарнаста́евічах

гарнаста́евы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарнаста́евы	гарнаста́евая	гарнаста́евае	гарнаста́евыя
Р.	гарнаста́евага	гарнаста́евай гарнаста́евае	гарнаста́евага	гарнаста́евых
Д.	гарнаста́еваму	гарнаста́евай	гарнаста́еваму	гарнаста́евым
В.	гарнаста́евы (неадуш.) гарнаста́евага (адуш.)	гарнаста́евую	гарнаста́евае	гарнаста́евыя (неадуш.) гарнаста́евых (адуш.)
Т.	гарнаста́евым	гарнаста́евай гарнаста́еваю	гарнаста́евым	гарнаста́евымі
М.	гарнаста́евым	гарнаста́евай	гарнаста́евым	гарнаста́евых

Іншыя варыянты: гарнаста́еў.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарнаста́еў

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарнаста́еў	гарнаста́ева	гарнаста́ева	гарнаста́евы
Р.	гарнаста́евага	гарнаста́евай гарнаста́евае	гарнаста́евага	гарнаста́евых
Д.	гарнаста́еваму	гарнаста́евай	гарнаста́еваму	гарнаста́евым
В.	гарнаста́еў (неадуш.) гарнаста́евага (адуш.)	гарнаста́еву	гарнаста́ева	гарнаста́евы (неадуш.) гарнаста́евых (адуш.)
Т.	гарнаста́евым	гарнаста́евай гарнаста́еваю	гарнаста́евым	гарнаста́евымі
М.	гарнаста́евым	гарнаста́евай	гарнаста́евым	гарнаста́евых

Іншыя варыянты: гарнаста́евы.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Гарнаста́і

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

гарнаста́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гарнаста́йлава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum