Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’

ваяўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваяўні́к ваеўнікі́
Р. ваеўніка́ ваеўніко́ў
Д. ваеўніку́ ваеўніка́м
В. ваеўніка́ ваеўніко́ў
Т. ваеўніко́м ваеўніка́мі
М. ваеўніку́ ваеўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ваяўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваяўні́ца ваяўні́цы
Р. ваяўні́цы ваяўні́ц
Д. ваяўні́цы ваяўні́цам
В. ваяўні́цу ваяўні́ц
Т. ваяўні́цай
ваяўні́цаю		 ваяўні́цамі
М. ваяўні́цы ваяўні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ваяўні́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ваяўні́цтва
Р. ваяўні́цтва
Д. ваяўні́цтву
В. ваяўні́цтва
Т. ваяўні́цтвам
М. ваяўні́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

ваяўні́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ваяўні́ча ваяўні́чай -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ваяўні́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ваяўні́часць
Р. ваяўні́часці
Д. ваяўні́часці
В. ваяўні́часць
Т. ваяўні́часцю
М. ваяўні́часці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваяўні́ча-наступа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваяўні́ча-наступа́льны ваяўні́ча-наступа́льная ваяўні́ча-наступа́льнае ваяўні́ча-наступа́льныя
Р. ваяўні́ча-наступа́льнага ваяўні́ча-наступа́льнай
ваяўні́ча-наступа́льнае		 ваяўні́ча-наступа́льнага ваяўні́ча-наступа́льных
Д. ваяўні́ча-наступа́льнаму ваяўні́ча-наступа́льнай ваяўні́ча-наступа́льнаму ваяўні́ча-наступа́льным
В. ваяўні́ча-наступа́льны (неадуш.)
ваяўні́ча-наступа́льнага (адуш.)		 ваяўні́ча-наступа́льную ваяўні́ча-наступа́льнае ваяўні́ча-наступа́льныя (неадуш.)
ваяўні́ча-наступа́льных (адуш.)
Т. ваяўні́ча-наступа́льным ваяўні́ча-наступа́льнай
ваяўні́ча-наступа́льнаю		 ваяўні́ча-наступа́льным ваяўні́ча-наступа́льнымі
М. ваяўні́ча-наступа́льным ваяўні́ча-наступа́льнай ваяўні́ча-наступа́льным ваяўні́ча-наступа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ваяўні́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваяўні́чы ваяўні́чая ваяўні́чае ваяўні́чыя
Р. ваяўні́чага ваяўні́чай
ваяўні́чае		 ваяўні́чага ваяўні́чых
Д. ваяўні́чаму ваяўні́чай ваяўні́чаму ваяўні́чым
В. ваяўні́чы (неадуш.)
ваяўні́чага (адуш.)		 ваяўні́чую ваяўні́чае ваяўні́чыя (неадуш.)
ваяўні́чых (адуш.)
Т. ваяўні́чым ваяўні́чай
ваяўні́чаю		 ваяўні́чым ваяўні́чымі
М. ваяўні́чым ваяўні́чай ваяўні́чым ваяўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вая́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вая́ціна
Р. Вая́ціна
Д. Вая́ціну
В. Вая́ціна
Т. Вая́цінам
М. Вая́ціне

вая́цкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вая́цкасць
Р. вая́цкасці
Д. вая́цкасці
В. вая́цкасць
Т. вая́цкасцю
М. вая́цкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вая́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вая́цкі вая́цкая вая́цкае вая́цкія
Р. вая́цкага вая́цкай
вая́цкае		 вая́цкага вая́цкіх
Д. вая́цкаму вая́цкай вая́цкаму вая́цкім
В. вая́цкі (неадуш.)
вая́цкага (адуш.)		 вая́цкую вая́цкае вая́цкія (неадуш.)
вая́цкіх (адуш.)
Т. вая́цкім вая́цкай
вая́цкаю		 вая́цкім вая́цкімі
М. вая́цкім вая́цкай вая́цкім вая́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.