атэста́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атэста́тны |
атэста́тная |
атэста́тнае |
атэста́тныя |
| Р. |
атэста́тнага |
атэста́тнай атэста́тнае |
атэста́тнага |
атэста́тных |
| Д. |
атэста́тнаму |
атэста́тнай |
атэста́тнаму |
атэста́тным |
| В. |
атэста́тны (неадуш.) атэста́тнага (адуш.) |
атэста́тную |
атэста́тнае |
атэста́тныя (неадуш.) атэста́тных (адуш.) |
| Т. |
атэста́тным |
атэста́тнай атэста́тнаю |
атэста́тным |
атэста́тнымі |
| М. |
атэста́тным |
атэста́тнай |
атэста́тным |
атэста́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
атэстацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атэстацы́йны |
атэстацы́йная |
атэстацы́йнае |
атэстацы́йныя |
| Р. |
атэстацы́йнага |
атэстацы́йнай атэстацы́йнае |
атэстацы́йнага |
атэстацы́йных |
| Д. |
атэстацы́йнаму |
атэстацы́йнай |
атэстацы́йнаму |
атэстацы́йным |
| В. |
атэстацы́йны (неадуш.) атэстацы́йнага (адуш.) |
атэстацы́йную |
атэстацы́йнае |
атэстацы́йныя (неадуш.) атэстацы́йных (адуш.) |
| Т. |
атэстацы́йным |
атэстацы́йнай атэстацы́йнаю |
атэстацы́йным |
атэстацы́йнымі |
| М. |
атэстацы́йным |
атэстацы́йнай |
атэстацы́йным |
атэстацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атэста́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атэста́цыя |
| Р. |
атэста́цыі |
| Д. |
атэста́цыі |
| В. |
атэста́цыю |
| Т. |
атэста́цыяй атэста́цыяю |
| М. |
атэста́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атэсто́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атэсто́ваны |
атэсто́ваная |
атэсто́ванае |
атэсто́ваныя |
| Р. |
атэсто́ванага |
атэсто́ванай атэсто́ванае |
атэсто́ванага |
атэсто́ваных |
| Д. |
атэсто́ванаму |
атэсто́ванай |
атэсто́ванаму |
атэсто́ваным |
| В. |
атэсто́ваны атэсто́ванага |
атэсто́ваную |
атэсто́ванае |
атэсто́ваныя атэсто́ваных |
| Т. |
атэсто́ваным |
атэсто́ванай атэсто́ванаю |
атэсто́ваным |
атэсто́ванымі |
| М. |
атэсто́ваным |
атэсто́ванай |
атэсто́ваным |
атэсто́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
атэсто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атэсто́ваны |
атэсто́ваная |
атэсто́ванае |
атэсто́ваныя |
| Р. |
атэсто́ванага |
атэсто́ванай атэсто́ванае |
атэсто́ванага |
атэсто́ваных |
| Д. |
атэсто́ванаму |
атэсто́ванай |
атэсто́ванаму |
атэсто́ваным |
| В. |
атэсто́ваны атэсто́ванага |
атэсто́ваную |
атэсто́ванае |
атэсто́ваныя атэсто́ваных |
| Т. |
атэсто́ваным |
атэсто́ванай атэсто́ванаю |
атэсто́ваным |
атэсто́ванымі |
| М. |
атэсто́ваным |
атэсто́ванай |
атэсто́ваным |
атэсто́ваных |
Кароткая форма: атэсто́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
атэсто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атэсто́ваны |
атэсто́ваная |
атэсто́ванае |
атэсто́ваныя |
| Р. |
атэсто́ванага |
атэсто́ванай атэсто́ванае |
атэсто́ванага |
атэсто́ваных |
| Д. |
атэсто́ванаму |
атэсто́ванай |
атэсто́ванаму |
атэсто́ваным |
| В. |
атэсто́ваны атэсто́ванага |
атэсто́ваную |
атэсто́ванае |
атэсто́ваныя атэсто́ваных |
| Т. |
атэсто́ваным |
атэсто́ванай атэсто́ванаю |
атэсто́ваным |
атэсто́ванымі |
| М. |
атэсто́ваным |
атэсто́ванай |
атэсто́ваным |
атэсто́ваных |
Кароткая форма: атэсто́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
атэсто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атэсто́ўваюся |
атэсто́ўваемся |
| 2-я ас. |
атэсто́ўваешся |
атэсто́ўваецеся |
| 3-я ас. |
атэсто́ўваецца |
атэсто́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
атэсто́ўваўся |
атэсто́ўваліся |
| ж. |
атэсто́ўвалася |
| н. |
атэсто́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атэсто́ўваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
атэсто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атэсто́ўваю |
атэсто́ўваем |
| 2-я ас. |
атэсто́ўваеш |
атэсто́ўваеце |
| 3-я ас. |
атэсто́ўвае |
атэсто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
атэсто́ўваў |
атэсто́ўвалі |
| ж. |
атэсто́ўвала |
| н. |
атэсто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атэсто́ўвай |
атэсто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атэсто́ўваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
атэто́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атэто́з |
| Р. |
атэто́зу |
| Д. |
атэто́зу |
| В. |
атэто́з |
| Т. |
атэто́зам |
| М. |
атэто́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
атэ́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
атэ́ўнік |
атэ́ўнікі |
| Р. |
атэ́ўніка |
атэ́ўнікаў |
| Д. |
атэ́ўніку |
атэ́ўнікам |
| В. |
атэ́ўнік |
атэ́ўнікі |
| Т. |
атэ́ўнікам |
атэ́ўнікамі |
| М. |
атэ́ўніку |
атэ́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.