Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гармо́ніка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гармо́ніка
Р. гармо́нікі
Д. гармо́ніцы
В. гармо́ніку
Т. гармо́нікай
гармо́нікаю
М. гармо́ніцы

Крыніцы: piskunou2012.

гармо́нікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гармо́нікавы гармо́нікавая гармо́нікавае гармо́нікавыя
Р. гармо́нікавага гармо́нікавай
гармо́нікавае		 гармо́нікавага гармо́нікавых
Д. гармо́нікаваму гармо́нікавай гармо́нікаваму гармо́нікавым
В. гармо́нікавы (неадуш.)
гармо́нікавага (адуш.)		 гармо́нікавую гармо́нікавае гармо́нікавыя (неадуш.)
гармо́нікавых (адуш.)
Т. гармо́нікавым гармо́нікавай
гармо́нікаваю		 гармо́нікавым гармо́нікавымі
М. гармо́нікавым гармо́нікавай гармо́нікавым гармо́нікавых

Крыніцы: piskunou2012.

гармо́ніум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гармо́ніум гармо́ніумы
Р. гармо́ніума гармо́ніумаў
Д. гармо́ніуму гармо́ніумам
В. гармо́ніум гармо́ніумы
Т. гармо́ніумам гармо́ніумамі
М. гармо́ніуме гармо́ніумах

Крыніцы: piskunou2012.

гармо́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гармо́нія
Р. гармо́ніі
Д. гармо́ніі
В. гармо́нію
Т. гармо́ніяй
гармо́ніяю
М. гармо́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гармо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гармо́нны гармо́нная гармо́ннае гармо́нныя
Р. гармо́ннага гармо́ннай
гармо́ннае		 гармо́ннага гармо́нных
Д. гармо́ннаму гармо́ннай гармо́ннаму гармо́нным
В. гармо́нны (неадуш.)
гармо́ннага (адуш.)		 гармо́нную гармо́ннае гармо́нныя (неадуш.)
гармо́нных (адуш.)
Т. гармо́нным гармо́ннай
гармо́ннаю		 гармо́нным гармо́ннымі
М. гармо́нным гармо́ннай гармо́нным гармо́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гармо́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. гармо́нь гармо́ні
Р. гармо́ні гармо́ней
гармо́няў
Д. гармо́ні гармо́ням
В. гармо́нь гармо́ні
Т. гармо́нню гармо́нямі
М. гармо́ні гармо́нях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гарнавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарнавы́ гарнава́я гарнаво́е гарнавы́я
Р. гарнаво́га гарнаво́й
гарнаво́е		 гарнаво́га гарнавы́х
Д. гарнаво́му гарнаво́й гарнаво́му гарнавы́м
В. гарнавы́ (неадуш.)
гарнаво́га (адуш.)		 гарнаву́ю гарнаво́е гарнавы́я (неадуш.)
гарнавы́х (адуш.)
Т. гарнавы́м гарнаво́й
гарнаво́ю		 гарнавы́м гарнавы́мі
М. гарнавы́м гарнаво́й гарнавы́м гарнавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарнавы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. гарнавы́ гарнавы́я
Р. гарнаво́га гарнавы́х
Д. гарнаво́му гарнавы́м
В. гарнаво́га гарнавы́х
Т. гарнавы́м гарнавы́мі
М. гарнавы́м гарнавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Га́рнакі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Га́рнакі
Р. Га́рнакаў
Д. Га́рнакам
В. Га́рнакі
Т. Га́рнакамі
М. Га́рнаках

гарналы́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарналы́жнік гарналы́жнікі
Р. гарналы́жніка гарналы́жнікаў
Д. гарналы́жніку гарналы́жнікам
В. гарналы́жніка гарналы́жнікаў
Т. гарналы́жнікам гарналы́жнікамі
М. гарналы́жніку гарналы́жніках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.