Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

вая́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вая́ж вая́жы
Р. вая́жу вая́жаў
Д. вая́жу вая́жам
В. вая́ж вая́жы
Т. вая́жам вая́жамі
М. вая́жы вая́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ваяжо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваяжо́р ваяжо́ры
Р. ваяжо́ра ваяжо́раў
Д. ваяжо́ру ваяжо́рам
В. ваяжо́ра ваяжо́раў
Т. ваяжо́рам ваяжо́рамі
М. ваяжо́ру ваяжо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ваяжы́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ваяжы́рую ваяжы́руем
2-я ас. ваяжы́руеш ваяжы́руеце
3-я ас. ваяжы́руе ваяжы́руюць
Прошлы час
м. ваяжы́раваў ваяжы́равалі
ж. ваяжы́равала
н. ваяжы́равала
Загадны лад
2-я ас. ваяжы́руй ваяжы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ваяжы́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вая́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вая́ка вая́кі
Р. вая́кі вая́к
Д. вая́ку вая́кам
В. вая́ку вая́к
Т. вая́кам вая́камі
М. вая́ку вая́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ваянпо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ваянпо́лле
Р. Ваянпо́лля
Д. Ваянпо́ллю
В. Ваянпо́лле
Т. Ваянпо́ллем
М. Ваянпо́ллі

вая́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вая́р ваяры́
Р. ваяра́ ваяро́ў
Д. ваяру́ ваяра́м
В. ваяра́ ваяро́ў
Т. ваяро́м ваяра́мі
М. ваяру́ ваяра́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

вая́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вая́рка вая́ркі
Р. вая́ркі вая́рак
Д. вая́рцы вая́ркам
В. вая́рку вая́рак
Т. вая́ркай
вая́ркаю		 вая́ркамі
М. вая́рцы вая́рках

Крыніцы: piskunou2012.

вая́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вая́рскі вая́рская вая́рскае вая́рскія
Р. вая́рскага вая́рскай
вая́рскае		 вая́рскага вая́рскіх
Д. вая́рскаму вая́рскай вая́рскаму вая́рскім
В. вая́рскі (неадуш.)
вая́рскага (адуш.)		 вая́рскую вая́рскае вая́рскія (неадуш.)
вая́рскіх (адуш.)
Т. вая́рскім вая́рскай
вая́рскаю		 вая́рскім вая́рскімі
М. вая́рскім вая́рскай вая́рскім вая́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вая́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вая́рства
Р. вая́рства
Д. вая́рству
В. вая́рства
Т. вая́рствам
М. вая́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

ваяўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваяўні́к ваеўнікі́
Р. ваеўніка́ ваеўніко́ў
Д. ваеўніку́ ваеўніка́м
В. ваеўніка́ ваеўніко́ў
Т. ваеўніко́м ваеўніка́мі
М. ваеўніку́ ваеўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.