само́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
само́чу |
само́цім |
| 2-я ас. |
само́ціш |
само́ціце |
| 3-я ас. |
само́ціць |
само́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
само́ціў |
само́цілі |
| ж. |
само́ціла |
| н. |
само́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
само́ць |
само́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
само́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сампа́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сампа́н |
сампа́ны |
| Р. |
сампа́на |
сампа́наў |
| Д. |
сампа́ну |
сампа́нам |
| В. |
сампа́н |
сампа́ны |
| Т. |
сампа́нам |
сампа́намі |
| М. |
сампа́не |
сампа́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Самсо́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Самсо́наўка |
| Р. |
Самсо́наўкі |
| Д. |
Самсо́наўцы |
| В. |
Самсо́наўку |
| Т. |
Самсо́наўкай Самсо́наўкаю |
| М. |
Самсо́наўцы |
Самсо́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Самсо́ны |
| Р. |
Самсо́н Самсо́наў |
| Д. |
Самсо́нам |
| В. |
Самсо́ны |
| Т. |
Самсо́намі |
| М. |
Самсо́нах |
Саму́йлы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Саму́йлы |
| Р. |
Саму́йлаў |
| Д. |
Саму́йлам |
| В. |
Саму́йлы |
| Т. |
Саму́йламі |
| М. |
Саму́йлах |
Саму́лкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Саму́лкі |
| Р. |
Саму́лак Саму́лкаў |
| Д. |
Саму́лкам |
| В. |
Саму́лкі |
| Т. |
Саму́лкамі |
| М. |
Саму́лках |
саму́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
саму́м |
| Р. |
саму́му |
| Д. |
саму́му |
| В. |
саму́м |
| Т. |
саму́мам |
| М. |
саму́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
саму́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саму́мны |
саму́мная |
саму́мнае |
саму́мныя |
| Р. |
саму́мнага |
саму́мнай саму́мнае |
саму́мнага |
саму́мных |
| Д. |
саму́мнаму |
саму́мнай |
саму́мнаму |
саму́мным |
| В. |
саму́мны (неадуш.) саму́мнага (адуш.) |
саму́мную |
саму́мнае |
саму́мныя (неадуш.) саму́мных (адуш.) |
| Т. |
саму́мным |
саму́мнай саму́мнаю |
саму́мным |
саму́мнымі |
| М. |
саму́мным |
саму́мнай |
саму́мным |
саму́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
самура́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самура́й |
самура́і |
| Р. |
самура́я |
самура́яў |
| Д. |
самура́ю |
самура́ям |
| В. |
самура́я |
самура́яў |
| Т. |
самура́ем |
самура́ямі |
| М. |
самура́ю |
самура́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самура́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самура́йскі |
самура́йская |
самура́йскае |
самура́йскія |
| Р. |
самура́йскага |
самура́йскай самура́йскае |
самура́йскага |
самура́йскіх |
| Д. |
самура́йскаму |
самура́йскай |
самура́йскаму |
самура́йскім |
| В. |
самура́йскі (неадуш.) самура́йскага (адуш.) |
самура́йскую |
самура́йскае |
самура́йскія (неадуш.) самура́йскіх (адуш.) |
| Т. |
самура́йскім |
самура́йскай самура́йскаю |
самура́йскім |
самура́йскімі |
| М. |
самура́йскім |
самура́йскай |
самура́йскім |
самура́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.