манапалісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манапалісты́чны |
манапалісты́чная |
манапалісты́чнае |
манапалісты́чныя |
| Р. |
манапалісты́чнага |
манапалісты́чнай
манапалісты́чнае |
манапалісты́чнага |
манапалісты́чных |
| Д. |
манапалісты́чнаму |
манапалісты́чнай |
манапалісты́чнаму |
манапалісты́чным |
| В. |
манапалісты́чны (неадуш.)
манапалісты́чнага (адуш.) |
манапалісты́чную |
манапалісты́чнае |
манапалісты́чныя (неадуш.)
манапалісты́чных (адуш.) |
| Т. |
манапалісты́чным |
манапалісты́чнай
манапалісты́чнаю |
манапалісты́чным |
манапалісты́чнымі |
| М. |
манапалісты́чным |
манапалісты́чнай |
манапалісты́чным |
манапалісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манапалі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манапалі́сцкі |
манапалі́сцкая |
манапалі́сцкае |
манапалі́сцкія |
| Р. |
манапалі́сцкага |
манапалі́сцкай
манапалі́сцкае |
манапалі́сцкага |
манапалі́сцкіх |
| Д. |
манапалі́сцкаму |
манапалі́сцкай |
манапалі́сцкаму |
манапалі́сцкім |
| В. |
манапалі́сцкі (неадуш.)
манапалі́сцкага (адуш.) |
манапалі́сцкую |
манапалі́сцкае |
манапалі́сцкія (неадуш.)
манапалі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
манапалі́сцкім |
манапалі́сцкай
манапалі́сцкаю |
манапалі́сцкім |
манапалі́сцкімі |
| М. |
манапалі́сцкім |
манапалі́сцкай |
манапалі́сцкім |
манапалі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манапла́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манапла́н |
манапла́ны |
| Р. |
манапла́на |
манапла́наў |
| Д. |
манапла́ну |
манапла́нам |
| В. |
манапла́н |
манапла́ны |
| Т. |
манапла́нам |
манапла́намі |
| М. |
манапла́не |
манапла́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манапла́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манапла́нны |
манапла́нная |
манапла́ннае |
манапла́нныя |
| Р. |
манапла́ннага |
манапла́ннай
манапла́ннае |
манапла́ннага |
манапла́нных |
| Д. |
манапла́ннаму |
манапла́ннай |
манапла́ннаму |
манапла́нным |
| В. |
манапла́нны (неадуш.)
манапла́ннага (адуш.) |
манапла́нную |
манапла́ннае |
манапла́нныя (неадуш.)
манапла́нных (адуш.) |
| Т. |
манапла́нным |
манапла́ннай
манапла́ннаю |
манапла́нным |
манапла́ннымі |
| М. |
манапла́нным |
манапла́ннай |
манапла́нным |
манапла́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
манапо́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манапо́лія |
манапо́ліі |
| Р. |
манапо́ліі |
манапо́лій |
| Д. |
манапо́ліі |
манапо́ліям |
| В. |
манапо́лію |
манапо́ліі |
| Т. |
манапо́ліяй
манапо́ліяю |
манапо́ліямі |
| М. |
манапо́ліі |
манапо́ліях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манапо́лька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манапо́лька |
манапо́лькі |
| Р. |
манапо́лькі |
манапо́лек |
| Д. |
манапо́льцы |
манапо́лькам |
| В. |
манапо́льку |
манапо́лькі |
| Т. |
манапо́лькай
манапо́лькаю |
манапо́лькамі |
| М. |
манапо́льцы |
манапо́льках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
манапо́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| манапо́льна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
манапо́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
манапо́льнасць |
| Р. |
манапо́льнасці |
| Д. |
манапо́льнасці |
| В. |
манапо́льнасць |
| Т. |
манапо́льнасцю |
| М. |
манапо́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
манапо́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
манапо́льны |
манапо́льная |
манапо́льнае |
манапо́льныя |
| Р. |
манапо́льнага |
манапо́льнай
манапо́льнае |
манапо́льнага |
манапо́льных |
| Д. |
манапо́льнаму |
манапо́льнай |
манапо́льнаму |
манапо́льным |
| В. |
манапо́льны (неадуш.)
манапо́льнага (адуш.) |
манапо́льную |
манапо́льнае |
манапо́льныя (неадуш.)
манапо́льных (адуш.) |
| Т. |
манапо́льным |
манапо́льнай
манапо́льнаю |
манапо́льным |
манапо́льнымі |
| М. |
манапо́льным |
манапо́льнай |
манапо́льным |
манапо́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
манапо́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
манапо́льшчык |
манапо́льшчыкі |
| Р. |
манапо́льшчыка |
манапо́льшчыкаў |
| Д. |
манапо́льшчыку |
манапо́льшчыкам |
| В. |
манапо́льшчыка |
манапо́льшчыкаў |
| Т. |
манапо́льшчыкам |
манапо́льшчыкамі |
| М. |
манапо́льшчыку |
манапо́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.