атрапе́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атрапе́нены |
атрапе́неная |
атрапе́ненае |
атрапе́неныя |
| Р. |
атрапе́ненага |
атрапе́ненай атрапе́ненае |
атрапе́ненага |
атрапе́неных |
| Д. |
атрапе́ненаму |
атрапе́ненай |
атрапе́ненаму |
атрапе́неным |
| В. |
атрапе́нены (неадуш.) атрапе́ненага (адуш.) |
атрапе́неную |
атрапе́ненае |
атрапе́неныя (неадуш.) атрапе́неных (адуш.) |
| Т. |
атрапе́неным |
атрапе́ненай атрапе́ненаю |
атрапе́неным |
атрапе́ненымі |
| М. |
атрапе́неным |
атрапе́ненай |
атрапе́неным |
атрапе́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрапе́нець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атрапе́нею |
атрапе́неем |
| 2-я ас. |
атрапе́нееш |
атрапе́нееце |
| 3-я ас. |
атрапе́нее |
атрапе́неюць |
| Прошлы час |
| м. |
атрапе́неў |
атрапе́нелі |
| ж. |
атрапе́нела |
| н. |
атрапе́нела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атрапе́ней |
атрапе́нейце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
атрапе́неўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атрапі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атрапі́н |
| Р. |
атрапі́ну |
| Д. |
атрапі́ну |
| В. |
атрапі́н |
| Т. |
атрапі́нам |
| М. |
атрапі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атрапну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атрапну́ся |
атрапнё́мся |
| 2-я ас. |
атрапне́шся |
атрапняце́ся |
| 3-я ас. |
атрапне́цца |
атрапну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
атрапну́ўся |
атрапну́ліся |
| ж. |
атрапну́лася |
| н. |
атрапну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атрапні́ся |
атрапні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
атрапну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
атраса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атраса́нне |
| Р. |
атраса́ння |
| Д. |
атраса́нню |
| В. |
атраса́нне |
| Т. |
атраса́ннем |
| М. |
атраса́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
атраса́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атраса́юся |
атраса́емся |
| 2-я ас. |
атраса́ешся |
атраса́ецеся |
| 3-я ас. |
атраса́ецца |
атраса́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
атраса́ўся |
атраса́ліся |
| ж. |
атраса́лася |
| н. |
атраса́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атраса́йся |
атраса́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атраса́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атраса́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атраса́ю |
атраса́ем |
| 2-я ас. |
атраса́еш |
атраса́еце |
| 3-я ас. |
атраса́е |
атраса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
атраса́ў |
атраса́лі |
| ж. |
атраса́ла |
| н. |
атраса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атраса́й |
атраса́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атраса́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атраўматы́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| атраўматы́чна |
атраўматы́чней |
- |
атраўматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атраўматы́чны |
атраўматы́чная |
атраўматы́чнае |
атраўматы́чныя |
| Р. |
атраўматы́чнага |
атраўматы́чнай атраўматы́чнае |
атраўматы́чнага |
атраўматы́чных |
| Д. |
атраўматы́чнаму |
атраўматы́чнай |
атраўматы́чнаму |
атраўматы́чным |
| В. |
атраўматы́чны (неадуш.) атраўматы́чнага (адуш.) |
атраўматы́чную |
атраўматы́чнае |
атраўматы́чныя (неадуш.) атраўматы́чных (адуш.) |
| Т. |
атраўматы́чным |
атраўматы́чнай атраўматы́чнаю |
атраўматы́чным |
атраўматы́чнымі |
| М. |
атраўматы́чным |
атраўматы́чнай |
атраўматы́чным |
атраўматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
атрафава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атрафава́насць |
| Р. |
атрафава́насці |
| Д. |
атрафава́насці |
| В. |
атрафава́насць |
| Т. |
атрафава́насцю |
| М. |
атрафава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.