атаяса́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атаяса́млены |
атаяса́мленая |
атаяса́мленае |
атаяса́мленыя |
| Р. |
атаяса́мленага |
атаяса́мленай атаяса́мленае |
атаяса́мленага |
атаяса́мленых |
| Д. |
атаяса́мленаму |
атаяса́мленай |
атаяса́мленаму |
атаяса́мленым |
| В. |
атаяса́млены (неадуш.) атаяса́мленага (адуш.) |
атаяса́мленую |
атаяса́мленае |
атаяса́мленыя (неадуш.) атаяса́мленых (адуш.) |
| Т. |
атаяса́мленым |
атаяса́мленай атаяса́мленаю |
атаяса́мленым |
атаяса́мленымі |
| М. |
атаяса́мленым |
атаяса́мленай |
атаяса́мленым |
атаяса́мленых |
Кароткая форма: атаяса́млена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атаяса́мліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атаяса́мліванне |
| Р. |
атаяса́млівання |
| Д. |
атаяса́мліванню |
| В. |
атаяса́мліванне |
| Т. |
атаяса́мліваннем |
| М. |
атаяса́мліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атаяса́млівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
атаяса́мліваецца |
атаяса́мліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
атаяса́мліваўся |
атаяса́мліваліся |
| ж. |
атаяса́млівалася |
| н. |
атаяса́млівалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атаяса́мліваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атаяса́мліваю |
атаяса́мліваем |
| 2-я ас. |
атаяса́мліваеш |
атаяса́мліваеце |
| 3-я ас. |
атаяса́млівае |
атаяса́мліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
атаяса́мліваў |
атаяса́млівалі |
| ж. |
атаяса́млівала |
| н. |
атаяса́млівала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атаяса́мліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атаясне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атаясне́нне |
| Р. |
атаясне́ння |
| Д. |
атаясне́нню |
| В. |
атаясне́нне |
| Т. |
атаясне́ннем |
| М. |
атаясне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
атаяснё́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| атаяснё́на |
- |
- |
атаяснё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атаяснё́ны |
атаяснё́ная |
атаяснё́нае |
атаяснё́ныя |
| Р. |
атаяснё́нага |
атаяснё́най атаяснё́нае |
атаяснё́нага |
атаяснё́ных |
| Д. |
атаяснё́наму |
атаяснё́най |
атаяснё́наму |
атаяснё́ным |
| В. |
атаяснё́ны атаяснё́нага |
атаяснё́ную |
атаяснё́нае |
атаяснё́ныя |
| Т. |
атаяснё́ным |
атаяснё́най атаяснё́наю |
атаяснё́ным |
атаяснё́нымі |
| М. |
атаяснё́ным |
атаяснё́най |
атаяснё́ным |
атаяснё́ных |
Кароткая форма: атаяснё́на.
атаясня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
атаясня́ецца |
атаясня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
атаясня́ўся |
атаясня́ліся |
| ж. |
атаясня́лася |
| н. |
атаясня́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
атаясня́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атаясня́ю |
атаясня́ем |
| 2-я ас. |
атаясня́еш |
атаясня́еце |
| 3-я ас. |
атаясня́е |
атаясня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
атаясня́ў |
атаясня́лі |
| ж. |
атаясня́ла |
| н. |
атаясня́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атаясня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.