атаміза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
атаміза́тар |
атаміза́тары |
| Р. |
атаміза́тара |
атаміза́тараў |
| Д. |
атаміза́тару |
атаміза́тарам |
| В. |
атаміза́тар |
атаміза́тары |
| Т. |
атаміза́тарам |
атаміза́тарамі |
| М. |
атаміза́тары |
атаміза́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
атаміза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атаміза́цыя |
| Р. |
атаміза́цыі |
| Д. |
атаміза́цыі |
| В. |
атаміза́цыю |
| Т. |
атаміза́цыяй атаміза́цыяю |
| М. |
атаміза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
атамі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атамі́зм |
| Р. |
атамі́зму |
| Д. |
атамі́зму |
| В. |
атамі́зм |
| Т. |
атамі́змам |
| М. |
атамі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атамі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
атамі́ст |
атамі́сты |
| Р. |
атамі́ста |
атамі́стаў |
| Д. |
атамі́сту |
атамі́стам |
| В. |
атамі́ста |
атамі́стаў |
| Т. |
атамі́стам |
атамі́стамі |
| М. |
атамі́сце |
атамі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
атамі́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атамі́стыка |
| Р. |
атамі́стыкі |
| Д. |
атамі́стыцы |
| В. |
атамі́стыку |
| Т. |
атамі́стыкай атамі́стыкаю |
| М. |
атамі́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атамісты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| атамісты́чна |
- |
- |
атамісты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атамісты́чнасць |
| Р. |
атамісты́чнасці |
| Д. |
атамісты́чнасці |
| В. |
атамісты́чнасць |
| Т. |
атамісты́чнасцю |
| М. |
атамісты́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
атамісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атамісты́чны |
атамісты́чная |
атамісты́чнае |
атамісты́чныя |
| Р. |
атамісты́чнага |
атамісты́чнай атамісты́чнае |
атамісты́чнага |
атамісты́чных |
| Д. |
атамісты́чнаму |
атамісты́чнай |
атамісты́чнаму |
атамісты́чным |
| В. |
атамісты́чны (неадуш.) атамісты́чнага (адуш.) |
атамісты́чную |
атамісты́чнае |
атамісты́чныя (неадуш.) атамісты́чных (адуш.) |
| Т. |
атамісты́чным |
атамісты́чнай атамісты́чнаю |
атамісты́чным |
атамісты́чнымі |
| М. |
атамісты́чным |
атамісты́чнай |
атамісты́чным |
атамісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атаміфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атаміфіка́цыя |
| Р. |
атаміфіка́цыі |
| Д. |
атаміфіка́цыі |
| В. |
атаміфіка́цыю |
| Т. |
атаміфіка́цыяй атаміфіка́цыяю |
| М. |
атаміфіка́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
атамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атамі́чны |
атамі́чная |
атамі́чнае |
атамі́чныя |
| Р. |
атамі́чнага |
атамі́чнай атамі́чнае |
атамі́чнага |
атамі́чных |
| Д. |
атамі́чнаму |
атамі́чнай |
атамі́чнаму |
атамі́чным |
| В. |
атамі́чны (неадуш.) атамі́чнага (адуш.) |
атамі́чную |
атамі́чнае |
атамі́чныя (неадуш.) атамі́чных (адуш.) |
| Т. |
атамі́чным |
атамі́чнай атамі́чнаю |
атамі́чным |
атамі́чнымі |
| М. |
атамі́чным |
атамі́чнай |
атамі́чным |
атамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.