цэме́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цэме́нтны |
цэме́нтная |
цэме́нтнае |
цэме́нтныя |
| Р. |
цэме́нтнага |
цэме́нтнай цэме́нтнае |
цэме́нтнага |
цэме́нтных |
| Д. |
цэме́нтнаму |
цэме́нтнай |
цэме́нтнаму |
цэме́нтным |
| В. |
цэме́нтны (неадуш.) цэме́нтнага (адуш.) |
цэме́нтную |
цэме́нтнае |
цэме́нтныя (неадуш.) цэме́нтных (адуш.) |
| Т. |
цэме́нтным |
цэме́нтнай цэме́нтнаю |
цэме́нтным |
цэме́нтнымі |
| М. |
цэме́нтным |
цэме́нтнай |
цэме́нтным |
цэме́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэменто́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цэменто́вы |
цэменто́вая |
цэменто́вае |
цэменто́выя |
| Р. |
цэменто́вага |
цэменто́вай цэменто́вае |
цэменто́вага |
цэменто́вых |
| Д. |
цэменто́ваму |
цэменто́вай |
цэменто́ваму |
цэменто́вым |
| В. |
цэменто́вы (неадуш.) цэменто́вага (адуш.) |
цэменто́вую |
цэменто́вае |
цэменто́выя (неадуш.) цэменто́вых (адуш.) |
| Т. |
цэменто́вым |
цэменто́вай цэменто́ваю |
цэменто́вым |
цэменто́вымі |
| М. |
цэменто́вым |
цэменто́вай |
цэменто́вым |
цэменто́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
цэменты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цэменты́т |
| Р. |
цэменты́ту |
| Д. |
цэменты́ту |
| В. |
цэменты́т |
| Т. |
цэменты́там |
| М. |
цэменты́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цэнагене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цэнагене́з |
цэнагене́зы |
| Р. |
цэнагене́зу |
цэнагене́заў |
| Д. |
цэнагене́зу |
цэнагене́зам |
| В. |
цэнагене́з |
цэнагене́зы |
| Т. |
цэнагене́зам |
цэнагене́замі |
| М. |
цэнагене́зе |
цэнагене́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
цэнакарпі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цэнакарпі́я |
| Р. |
цэнакарпі́і |
| Д. |
цэнакарпі́і |
| В. |
цэнакарпі́ю |
| Т. |
цэнакарпі́яй цэнакарпі́яю |
| М. |
цэнакарпі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
цэнале́ст
‘млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цэнале́ст |
цэнале́сты |
| Р. |
цэнале́ста |
цэнале́стаў |
| Д. |
цэнале́сту |
цэнале́стам |
| В. |
цэнале́ста |
цэнале́стаў |
| Т. |
цэнале́стам |
цэнале́стамі |
| М. |
цэнале́сце |
цэнале́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
цэ́насны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цэ́насны |
цэ́насная |
цэ́наснае |
цэ́насныя |
| Р. |
цэ́наснага |
цэ́наснай цэ́наснае |
цэ́наснага |
цэ́насных |
| Д. |
цэ́наснаму |
цэ́наснай |
цэ́наснаму |
цэ́насным |
| В. |
цэ́насны (неадуш.) цэ́наснага (адуш.) |
цэ́насную |
цэ́наснае |
цэ́насныя (неадуш.) цэ́насных (адуш.) |
| Т. |
цэ́насным |
цэ́наснай цэ́наснаю |
цэ́насным |
цэ́наснымі |
| М. |
цэ́насным |
цэ́наснай |
цэ́насным |
цэ́насных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.