цэме́нтнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
цэме́нтнік | цэме́нтнікі | |
цэме́нтніка | цэме́нтнікаў | |
цэме́нтніку | цэме́нтнікам | |
цэме́нтніка | цэме́нтнікаў | |
цэме́нтнікам | цэме́нтнікамі | |
цэме́нтніку | цэме́нтніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)