Ізма́йлава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ізма́йлава |
Р. |
Ізма́йлава |
Д. |
Ізма́йлаву |
В. |
Ізма́йлава |
Т. |
Ізма́йлавам |
М. |
Ізма́йлаве |
ізно́ў
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ізно́ў |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ізо́бішча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ізо́бішча |
Р. |
Ізо́бішча |
Д. |
Ізо́бішчу |
В. |
Ізо́бішча |
Т. |
Ізо́бішчам |
М. |
Ізо́бішчы |
Ізо́бка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ізо́бка |
Р. |
Ізо́бкі |
Д. |
Ізо́бцы |
В. |
Ізо́бку |
Т. |
Ізо́бкай Ізо́бкаю |
М. |
Ізо́бцы |
ізо́калан
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ізо́калан |
ізо́каланы |
Р. |
ізо́калана |
ізо́каланаў |
Д. |
ізо́калану |
ізо́каланам |
В. |
ізо́калан |
ізо́каланы |
Т. |
ізо́каланам |
ізо́каланамі |
М. |
ізо́калане |
ізо́каланах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ізраджа́ць
‘здраджваць каму-небудзь, чаму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ізраджа́ю |
ізраджа́ем |
2-я ас. |
ізраджа́еш |
ізраджа́еце |
3-я ас. |
ізраджа́е |
ізраджа́юць |
Прошлы час |
м. |
ізраджа́ў |
ізраджа́лі |
ж. |
ізраджа́ла |
н. |
ізраджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ізраджа́й |
ізраджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ізраджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ізра́іль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ізра́іль |
Р. |
Ізра́іля |
Д. |
Ізра́ілю |
В. |
Ізра́іль |
Т. |
Ізра́ілем |
М. |
Ізра́ілі |