Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ізмаі́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізмаі́льскі ізмаі́льская ізмаі́льскае ізмаі́льскія
Р. ізмаі́льскага ізмаі́льскай
ізмаі́льскае
ізмаі́льскага ізмаі́льскіх
Д. ізмаі́льскаму ізмаі́льскай ізмаі́льскаму ізмаі́льскім
В. ізмаі́льскі (неадуш.)
ізмаі́льскага (адуш.)
ізмаі́льскую ізмаі́льскае ізмаі́льскія (неадуш.)
ізмаі́льскіх (адуш.)
Т. ізмаі́льскім ізмаі́льскай
ізмаі́льскаю
ізмаі́льскім ізмаі́льскімі
М. ізмаі́льскім ізмаі́льскай ізмаі́льскім ізмаі́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ізма́йлава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізма́йлава
Р. Ізма́йлава
Д. Ізма́йлаву
В. Ізма́йлава
Т. Ізма́йлавам
М. Ізма́йлаве

ізма́йлаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ізма́йлаўскі ізма́йлаўская ізма́йлаўскае ізма́йлаўскія
Р. ізма́йлаўскага ізма́йлаўскай
ізма́йлаўскае
ізма́йлаўскага ізма́йлаўскіх
Д. ізма́йлаўскаму ізма́йлаўскай ізма́йлаўскаму ізма́йлаўскім
В. ізма́йлаўскі (неадуш.)
ізма́йлаўскага (адуш.)
ізма́йлаўскую ізма́йлаўскае ізма́йлаўскія (неадуш.)
ізма́йлаўскіх (адуш.)
Т. ізма́йлаўскім ізма́йлаўскай
ізма́йлаўскаю
ізма́йлаўскім ізма́йлаўскімі
М. ізма́йлаўскім ізма́йлаўскай ізма́йлаўскім ізма́йлаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ізно́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ізно́ў - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ізно́ўку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ізно́ўку - -

Крыніцы: piskunou2012.

Ізо́бішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізо́бішча
Р. Ізо́бішча
Д. Ізо́бішчу
В. Ізо́бішча
Т. Ізо́бішчам
М. Ізо́бішчы

Ізо́бка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ізо́бка
Р. Ізо́бкі
Д. Ізо́бцы
В. Ізо́бку
Т. Ізо́бкай
Ізо́бкаю
М. Ізо́бцы

ізо́калан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ізо́калан ізо́каланы
Р. ізо́калана ізо́каланаў
Д. ізо́калану ізо́каланам
В. ізо́калан ізо́каланы
Т. ізо́каланам ізо́каланамі
М. ізо́калане ізо́каланах

Крыніцы: piskunou2012.

ізраджа́ць

‘здраджваць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ізраджа́ю ізраджа́ем
2-я ас. ізраджа́еш ізраджа́еце
3-я ас. ізраджа́е ізраджа́юць
Прошлы час
м. ізраджа́ў ізраджа́лі
ж. ізраджа́ла
н. ізраджа́ла
Загадны лад
2-я ас. ізраджа́й ізраджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ізраджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Ізра́іль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізра́іль
Р. Ізра́іля
Д. Ізра́ілю
В. Ізра́іль
Т. Ізра́ілем
М. Ізра́ілі