ізраджа́ць

‘здраджваць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ізраджа́ю ізраджа́ем
2-я ас. ізраджа́еш ізраджа́еце
3-я ас. ізраджа́е ізраджа́юць
Прошлы час
м. ізраджа́ў ізраджа́лі
ж. ізраджа́ла
н. ізраджа́ла
Загадны лад
2-я ас. ізраджа́й ізраджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ізраджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)