Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сы́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сы́ч сычы́
Р. сыча́ сычо́ў
Д. сычу́ сыча́м
В. сыча́ сычо́ў
Т. сычо́м сыча́мі
М. сычы́ сыча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сы́ч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сы́ч
Р. Сыча́
Д. Сычу́
В. Сы́ч
Т. Сычо́м
М. Сычы́

Сы́чавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сы́чавічы
Р. Сы́чавіч
Сы́чавічаў
Д. Сы́чавічам
В. Сы́чавічы
Т. Сы́чавічамі
М. Сы́чавічах

сычанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. сычанё́ сычаня́ты
Р. сычаня́ці сычаня́т
Д. сычаня́ці сычаня́там
В. сычанё́ сычаня́т
Т. сычанё́м сычаня́тамі
М. сычаня́ці сычаня́тах

Іншыя варыянты: сычаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сы́чаны сы́чаная сы́чанае сы́чаныя
Р. сы́чанага сы́чанай
сы́чанае
сы́чанага сы́чаных
Д. сы́чанаму сы́чанай сы́чанаму сы́чаным
В. сы́чаны (неадуш.)
сы́чанага (адуш.)
сы́чаную сы́чанае сы́чаныя (неадуш.)
сы́чаных (адуш.)
Т. сы́чаным сы́чанай
сы́чанаю
сы́чаным сы́чанымі
М. сы́чаным сы́чанай сы́чаным сы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сычаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. сычаня́ сычаня́ты
Р. сычаня́ці сычаня́т
Д. сычаня́ці сычаня́там
В. сычаня́ сычаня́т
Т. сычанё́м сычаня́тамі
М. сычаня́ці сычаня́тах

Іншыя варыянты: сычанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

сыча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сыча́ю сыча́ем
2-я ас. сыча́еш сыча́еце
3-я ас. сыча́е сыча́юць
Прошлы час
м. сыча́ў сыча́лі
ж. сыча́ла
н. сыча́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час сыча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сы́чкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сы́чкава
Р. Сы́чкава
Д. Сы́чкаву
В. Сы́чкава
Т. Сы́чкавам
М. Сы́чкаве

сы́чкаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сы́чкаўскі сы́чкаўская сы́чкаўскае сы́чкаўскія
Р. сы́чкаўскага сы́чкаўскай
сы́чкаўскае
сы́чкаўскага сы́чкаўскіх
Д. сы́чкаўскаму сы́чкаўскай сы́чкаўскаму сы́чкаўскім
В. сы́чкаўскі (неадуш.)
сы́чкаўскага (адуш.)
сы́чкаўскую сы́чкаўскае сы́чкаўскія (неадуш.)
сы́чкаўскіх (адуш.)
Т. сы́чкаўскім сы́чкаўскай
сы́чкаўскаю
сы́чкаўскім сы́чкаўскімі
М. сы́чкаўскім сы́чкаўскай сы́чкаўскім сы́чкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сычма́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сычма́н
Р. Сычмана́
Д. Сычману́
В. Сычма́н
Т. Сычмано́м
М. Сычмане́