Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няўпэ́ўнена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўпэ́ўнена - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўпэ́ўненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўпэ́ўненасць
Р. няўпэ́ўненасці
Д. няўпэ́ўненасці
В. няўпэ́ўненасць
Т. няўпэ́ўненасцю
М. няўпэ́ўненасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

няўпэ́ўнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўпэ́ўнены няўпэ́ўненая няўпэ́ўненае няўпэ́ўненыя
Р. няўпэ́ўненага няўпэ́ўненай
няўпэ́ўненае
няўпэ́ўненага няўпэ́ўненых
Д. няўпэ́ўненаму няўпэ́ўненай няўпэ́ўненаму няўпэ́ўненым
В. няўпэ́ўнены (неадуш.)
няўпэ́ўненага (адуш.)
няўпэ́ўненую няўпэ́ўненае няўпэ́ўненыя (неадуш.)
няўпэ́ўненых (адуш.)
Т. няўпэ́ўненым няўпэ́ўненай
няўпэ́ўненаю
няўпэ́ўненым няўпэ́ўненымі
М. няўпэ́ўненым няўпэ́ўненай няўпэ́ўненым няўпэ́ўненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няўпэ́ўнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўпэ́ўнены няўпэ́ўненая няўпэ́ўненае няўпэ́ўненыя
Р. няўпэ́ўненага няўпэ́ўненай
няўпэ́ўненае
няўпэ́ўненага няўпэ́ўненых
Д. няўпэ́ўненаму няўпэ́ўненай няўпэ́ўненаму няўпэ́ўненым
В. няўпэ́ўнены (неадуш.)
няўпэ́ўненага (адуш.)
няўпэ́ўненую няўпэ́ўненае няўпэ́ўненыя (неадуш.)
няўпэ́ўненых (адуш.)
Т. няўпэ́ўненым няўпэ́ўненай
няўпэ́ўненаю
няўпэ́ўненым няўпэ́ўненымі
М. няўпэ́ўненым няўпэ́ўненай няўпэ́ўненым няўпэ́ўненых

Крыніцы: piskunou2012.

няўра́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўра́давы няўра́давая няўра́давае няўра́давыя
Р. няўра́давага няўра́давай
няўра́давае
няўра́давага няўра́давых
Д. няўра́даваму няўра́давай няўра́даваму няўра́давым
В. няўра́давы (неадуш.)
няўра́давага (адуш.)
няўра́давую няўра́давае няўра́давыя (неадуш.)
няўра́давых (адуш.)
Т. няўра́давым няўра́давай
няўра́даваю
няўра́давым няўра́давымі
М. няўра́давым няўра́давай няўра́давым няўра́давых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

няўра́зліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўра́зліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўра́злівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўра́злівасць
Р. няўра́злівасці
Д. няўра́злівасці
В. няўра́злівасць
Т. няўра́злівасцю
М. няўра́злівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўра́злівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўра́злівы няўра́злівая няўра́злівае няўра́злівыя
Р. няўра́злівага няўра́злівай
няўра́злівае
няўра́злівага няўра́злівых
Д. няўра́зліваму няўра́злівай няўра́зліваму няўра́злівым
В. няўра́злівы (неадуш.)
няўра́злівага (адуш.)
няўра́злівую няўра́злівае няўра́злівыя (неадуш.)
няўра́злівых (адуш.)
Т. няўра́злівым няўра́злівай
няўра́зліваю
няўра́злівым няўра́злівымі
М. няўра́злівым няўра́злівай няўра́злівым няўра́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няўра́зна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўра́зна - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўра́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўра́зны няўра́зная няўра́знае няўра́зныя
Р. няўра́знага няўра́знай
няўра́знае
няўра́знага няўра́зных
Д. няўра́знаму няўра́знай няўра́знаму няўра́зным
В. няўра́зны (неадуш.)
няўра́знага (адуш.)
няўра́зную няўра́знае няўра́зныя (неадуш.)
няўра́зных (адуш.)
Т. няўра́зным няўра́знай
няўра́знаю
няўра́зным няўра́знымі
М. няўра́зным няўра́знай няўра́зным няўра́зных

Крыніцы: piskunou2012.