Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

неабу́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неабу́ты	неабу́тая	неабу́тае	неабу́тыя
Р.	неабу́тага	неабу́тай неабу́тае	неабу́тага	неабу́тых
Д.	неабу́таму	неабу́тай	неабу́таму	неабу́тым
В.	неабу́ты (неадуш.) неабу́тага (адуш.)	неабу́тую	неабу́тае	неабу́тыя (неадуш.) неабу́тых (адуш.)
Т.	неабу́тым	неабу́тай неабу́таю	неабу́тым	неабу́тымі
М.	неабу́тым	неабу́тай	неабу́тым	неабу́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неабу́чанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

неабу́чаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неабу́чаны	неабу́чаная	неабу́чанае	неабу́чаныя
Р.	неабу́чанага	неабу́чанай неабу́чанае	неабу́чанага	неабу́чаных
Д.	неабу́чанаму	неабу́чанай	неабу́чанаму	неабу́чаным
В.	неабу́чаны (неадуш.) неабу́чанага (адуш.)	неабу́чаную	неабу́чанае	неабу́чаныя (неадуш.) неабу́чаных (адуш.)
Т.	неабу́чаным	неабу́чанай неабу́чанаю	неабу́чаным	неабу́чанымі
М.	неабу́чаным	неабу́чанай	неабу́чаным	неабу́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неабу́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неабу́чаны	неабу́чаная	неабу́чанае	неабу́чаныя
Р.	неабу́чанага	неабу́чанай неабу́чанае	неабу́чанага	неабу́чаных
Д.	неабу́чанаму	неабу́чанай	неабу́чанаму	неабу́чаным
В.	неабу́чаны (неадуш.) неабу́чанага (адуш.)	неабу́чаную	неабу́чанае	неабу́чаныя (неадуш.) неабу́чаных (адуш.)
Т.	неабу́чаным	неабу́чанай неабу́чанаю	неабу́чаным	неабу́чанымі
М.	неабу́чаным	неабу́чанай	неабу́чаным	неабу́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неабу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неабу́чаны	неабу́чаная	неабу́чанае	неабу́чаныя
Р.	неабу́чанага	неабу́чанай неабу́чанае	неабу́чанага	неабу́чаных
Д.	неабу́чанаму	неабу́чанай	неабу́чанаму	неабу́чаным
В.	неабу́чаны (неадуш.) неабу́чанага (адуш.)	неабу́чаную	неабу́чанае	неабу́чаныя (неадуш.) неабу́чаных (адуш.)
Т.	неабу́чаным	неабу́чанай неабу́чанаю	неабу́чаным	неабу́чанымі
М.	неабу́чаным	неабу́чанай	неабу́чаным	неабу́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неабхва́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неабхва́тны	неабхва́тная	неабхва́тнае	неабхва́тныя
Р.	неабхва́тнага	неабхва́тнай неабхва́тнае	неабхва́тнага	неабхва́тных
Д.	неабхва́тнаму	неабхва́тнай	неабхва́тнаму	неабхва́тным
В.	неабхва́тны (неадуш.) неабхва́тнага (адуш.)	неабхва́тную	неабхва́тнае	неабхва́тныя (неадуш.) неабхва́тных (адуш.)
Т.	неабхва́тным	неабхва́тнай неабхва́тнаю	неабхва́тным	неабхва́тнымі
М.	неабхва́тным	неабхва́тнай	неабхва́тным	неабхва́тных

Крыніцы: piskunou2012.

неабхо́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
неабхо́дна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неабхо́днае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

неабхо́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

неабхо́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неабхо́дны	неабхо́дная	неабхо́днае	неабхо́дныя
Р.	неабхо́днага	неабхо́днай неабхо́днае	неабхо́днага	неабхо́дных
Д.	неабхо́днаму	неабхо́днай	неабхо́днаму	неабхо́дным
В.	неабхо́дны (неадуш.) неабхо́днага (адуш.)	неабхо́дную	неабхо́днае	неабхо́дныя (неадуш.) неабхо́дных (адуш.)
Т.	неабхо́дным	неабхо́днай неабхо́днаю	неабхо́дным	неабхо́днымі
М.	неабхо́дным	неабхо́днай	неабхо́дным	неабхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum